Ο Κωνσταντίνος Γιακουμίδης γράφει για την άλλη όψη της χθεσινής πρόκρισης και τις ανορθογραφίες που παρουσιάστηκαν, αλλά δεν κόστισαν
Η χθεσινή βραδιά -στο τέλος της- έπιφύλαξε μια μεγάλη χαρά για την ομάδα της “Ένωσης”. Παρά το χαμένο πέναλτι του αρχηγού της Πέτρου Μάνταλου και το γκολ ψυχρολουσία που την έβαλε πίσω στο σκορ, οι κιτρινόμαυροι βρήκαν το σθένος να απαντήσουν με ένα γκολ φωτοβολίδα του Αντρέ Σιμόες και μια συνεργασία χάρμα οφθαλμών μεταξύ του Μάρκο Λιβάγια (που έβγαλε με μια κάθετη μπαλιά τον Καρίμ Ανσαριφάρντ σε πλεονεκτική θέση έναντι του αμυντικού της Βόλσφμπουργκ Λακρουά) και το σλάλομ του Ιρανού που σαν σκιέρ στα χιόνια άφησε πίσω του τον παίκτη που τον μάρκαρε και έστειλε στην λάθος γωνία τον τερματοφύλακα της γερμανικής ομάδας.
Κατάθεση ψυχής από τον Αντρέ Σιμόες, ο οποίος για μια ακόμη φορά φάνηκε συνεπής με το σκοράρισμα, σε ευρωπαϊκά παιχνίδια που δίνουν πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Εκπληκτικός Παναγιώτης Τσιντώτας που όχι μόνο έχει κάνει τους οπαδούς της ΑΕΚ να ξεχάσουν τον Μπάρκα αλλά σε λίγο θα βάλει το όνομά του στη λίστα του ομοσπονδιακού προπονητή. Ο Σάκχοφ -για μια ακομη φορα- δικαιολόγησε απόλυτα τον λόγο που αποκτήθηκε και ο Γκαρσία αποτέλεσε υλικό για… όνειρα με αυτά που έκανε στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Λιβάγια όχι μόνο δεν παρουσιάστηκε ξενερωμένος που δεν ξεκίνησε βασικός, αλλά από τη πρώτη στιγμή της εισόδου του στο γήπεδο έπαιξε με όρεξη, δεν παράτησε καμία μονομαχία και βέβαια έδειξε την μπάλα που ξέρει με την κάθετη στον Ανσαριφάρντ. Ο Ιρανός πάλι απέδειξε πως στην κορυφή της επίθεσης μπορεί να έχει πολλαπλάσια οφέλη για την ομάδα του, από όταν αναλώνεται κάπου στο πλάι της επίθεσης.
Όλα αυτά είναι τα καλά του χθεσινού αγώνα που όλοι θα μνημονεύουν. Το θέμα όμως είναι πως δεν είδαμε μόνο αυτά. Οι γνωστές “παθογένειες” έκαναν την εμφάνισή τους για μια ακόμα φορά. Ο Ινσούα αποτελούσε πηγή κινδύνου για την κιτρινόμαυρη άμυνα και σε καμία περίπτωση με τις ως τώρα εμφανίσεις του, δεν μας έχει δείξει γιατι οι φίλοι της ΑΕΚ δεν πρέπει να νοσταλγούν τον Νίκλας Χουλτ.
Ο Μάνταλος απέδειξε για μια ακόμη φορά πως είναι φιλότιμος. Επίσης απέδειξε πως κανονικά η θέση του είναι κεντρικός μέσος (αντί του θετικού χθες Κρίστισιτς) και σε καμία περίπτωση επιτελικός ή στα αριστερά της επίθεσης. Είναι αδιανόητο ο μεταγραφικός σχεδιασμός να περιλαμβάνει σχεδόν πάντα κεντρικό χαφ και όχι ένα επιτελικό μέσο αφού τέτοιο δεν έχει το ρόστερ. Ο αρχηγός της ΑΕΚ μπορεί να χαρακτηριστεί ως “ψυχή” της ομάδας αλλά πρέπει να σταματήσει το κακόγουστο αστείο να τον λέμε ηγέτη. Η ηγεσία συσχετίζεται άμεσα με τον χαρακτήρα και την τάση που έχει κάποιος να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα και να εμπνέει. Κάτι τέτοιο δεν το κάνει ο Μάνταλος. Η μη μεταγραφή του στα Αραβικά Εμιράτα, μάλλον του έχει κοστίσει παραπάνω από όσο νομίζουμε. Συμπαθητικά εως καλά παιχνίδια κάνει ο αρχηγός και μέχρι εκεί. Ο κύκλος του δείχνει να έχει κλείσει σαν του Διοσκουρού του Μπακάκη.
Ο πολύς Ολιβέιρα του ενός εκατομμυρίου και ετησίως, ήταν την περισσότερη ώρα απομονωμένος στην επίθεση και γενικά η παρουσία του είχε αρνητικό πρόσημο. Ίδια εμφάνιση με την Σεντ Γκάλεν είχε, απλά εκεί κατάφερε να διεκδικήσει την μοναδική πάσα στην πλάτη της άμυνας και κέρδισε το πέναλτι. Κάτι τέτοια βλέπει ο Ανσαριφάρντ και τρίβει τα χέρια του σαν άλλος Ιζνογκούντ (χαλίφης στη θέση του χαλίφη).
Last but not least που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι ο Μάσιμο Καρέρα. Ναι, καλό διάβασμα του παιχνιδιού και καλή τακτική από τον Ιταλό αλλά παλι δεν απέφυγε τα λάθη. Η επιμονή του στον Ινσούα είναι ακατανόητη. Δεν είναι έτοιμος ο Αργεντίνος πάει και τελείωσε! Πόσο χειρότερος μπορεί να είναι ο Λόπεζ δηλαδή; Και σαν να μην έφτανε αυτό ο Καρέρα εκθέτει τον ακραίο αμυντικό του βάζοντας μπροστά του τον Μάνταλο που έχει την τάση να πηγαίνει προς το κέντρο αφήνοντας κενό τον χώρο κοντά στην πλάγια γραμμή.
Όσο για την επιλογή του να μείνει στον πάγκο μια μονάδα σαν τον Λιβάγια και να μπει σαν αλλαγή μόλις 15 λεπτά πριν την λήξη είναι τεράστιο ρίσκο που θα μπορούσε να είχε πληρώσει η ΑΕΚ πολύ ακριβά. Τώρα που ήρθε η πρόκριση όλα είναι καλώς καμωμένα από τον Καρέρα αλλά αν γινόταν η στραβή τότε θα μετράγαμε τους σταυρούς πάνω στους οποίους θα τοποθετούσαν τον Ιταλό οι κριτές του. Ο προπονητής δίνει την αίσθηση οτι ακόμα ψάχνεται με την ομάδα και θέλει να δοκιμάσει πράγματα. Να με συγχωρήσετε αλλά σε τέτοια ματς με τόσο μεγάλο διακύβευμα προσωπικά πιστεύω οτι ελαχιστοποιείς τα ρίσκα. Δεν είναι μόνο τα χρήματα αλλά και το ενδεχόμενο δεύτερης σερί χρονιάς εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων πολύ νωρίς και μηδενικής συγκομιδής βαθμών για το ranking της UEFA τόσο σε συλλογικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Ελπίζω να υπάρξει σύντομα μια μόνιμη κατάσταση σταθερότητας και κανονικότητας στο ποδοσφαιρικό τμήμα και να τελειώσουν οι πειραματισμοί αλλιώς το δάκρυ θα “σκάψει” το μάγουλο για μια ακόμη φορα.
Κωνσταντίνος Γιακουμίδης
Aπό παιδί ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Είχα την τύχη οι παιδικές μου παραστάσεις να περιλαμβάνουν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού το ’87, την κυριαρχία του Μάικλ Τζόρνταν και την τριγωνομετρία στο χορτάρι που παρουσίαζε η ΑΕΚ την τριετία 1992-94.
Αν και η καρδιά μου ήταν στο ποδόσφαιρο το πρώτο μου δελτίο ήταν σε ομάδα μπάσκετ. Και επειδή γρήγορα κατάλαβα πως δεν είχα αρκετό ταλέντο να γίνω επαγγελματίας αθλητής, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό με άλλο τρόπο. Γράφοντας για αυτόν.
Έχοντας διαγράψει κάποια πράγματα από την “bucket list” μου το επόμενο είναι να ασχοληθώ ενεργά με την δημοσιογραφία. Και αυτή την στιγμή το πραγματοποιώ με το να αρθρογραφώ στο aek-fans.gr.
