Ο Τολμών Νικά

Ο Κωνσταντίνος Γιακουμίδης γράφει για την προσέγγιση του Ιταλού τεχνικού στο χθεσινό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και το αν οι απουσίες δικαιολογούν την εμφάνιση της “Ένωσης”

Η χθεσινή εικόνα της ΑΕΚ δεν συγκίνησε κανένα. Και πως θα μπορούσε άλλωστε όταν πραγματοποίησε μόλις μια ευκαιρία για σκοράρει (και ευτυχώς για εκείνη το έκανε) και στα υπόλοιπα 70 λεπτά περίπου αμυνόταν για να κρατήσει το αποτέλεσμα.

Πολλοί θα υποστηρίξουν πως δεν είναι αυτή η ΑΕΚ και ότι έχει αλλοιωθεί το DNA της ομάδας. Ο σύλλογος που κάποτε ήταν συνώνυμο της κατοχής μπάλας και της δημιουργίας, έχει μετατραπεί από πλευρά νοοτροπίας σε “μικρό” που προσπαθεί να κερδίσει τα παιχνίδια παίζοντας κλεφτοπόλεμο, παραχωρώντας γήπεδο στον αντίπαλο αρκούμενος στις αντεπιθέσεις.

Για να είμαστε δίκαιοι δεν έχουν άδικο. Μόλις 10 από το δυναμικό της πρώτης ομάδας έχουν στεφθεί πρωταθλητές σε επίπεδο Α’ κατηγορίας με την πρώτη ομάδα του συλλόγου που αγωνίστηκαν (οι οχτώ το 2018). Το ακόμα πιο συγκλονιστικό είναι πως μόνο ένας έχει στο παλμαρέ του πάνω από ένα πρωτάθλημα. Και ο σύλλογος αριθμεί 35 ποδοσφαιριστές…

Είναι όμως αυτός ο λόγος που αγωνίστηκε με αυτό τον τρόπο η “Ένωση” στο ματς με τον ΠΑΟΚ; Μάλλον όχι. Δεν είναι λίγοι αυτοί που καταλογίζουν φόβο -και δίκαια- στον Καρέρα. Να λάβουμε όμως υπόψη πως οι πολλές απουσίες που υπήρχαν, πραγματικά δεν άφηναν τον Ιταλό να κάνει αυτό που θα ήθελε. Άλλωστε έχει αποδείξει πως με υποδεέστερο ρόστερ έχει παίξει καλύτερα και πιο επιθετικά. Θέλει η ομάδα του να αγωνίζεται, όπως θέλουμε να την βλέπουμε και εμείς. Να επιβάλλεται στον αντίπαλο. Γιατί δεν το τόλμησε δεν το γνωρίζω, και πρέπει να δώσει κάποιες εξηγήσεις μιας και οι απουσίες δεν δικαιολογούν τα πάντα.

Υπήρχε άλλος τρόπος; Σίγουρα. Η συμμετοχή του Ολιβέιρα την στιγμή που παίζεις με αντεπιθέσεις δεν ενδείκνυται. Δεν υπάρχει λόγος να βάζεις το “βαρύ” σου φορ. Από την στιγμή που -ορθότατα- βάζεις τον Αλμπάνη για να σου κρατάει λίγο την μπάλα και να μην αφήνει τους αντίπαλους ακραίους να κατεβαίνουν ανενόχλητοι από την πλευρά του, πρέπει να το συνεχίσεις ακόμα και όταν αυτός τραυματίζεται.

Πως γίνεται αυτό; Με την χρήση του μοναδικού επιθετικού παίκτη που έχεις στον πάγκο, του Θεοδόση Μαχαίρα. Γρήγορος, ευέλικτος και με την ικανότητα να κρατήσει την μπάλα λίγο παραπάνω. Περνάς τον -αρνητικό σε όλο το παιχνίδι- Λιβάγια στην κορυφή της επίθεσης να αναλωθεί στην πίεση των αντιπάλων και το κυνήγι των αποκρούσεων της άμυνας και διπλή αλλαγή Τάνκοβιτς – Ανσαριφάρντ με Αλμπάνη – Μαχαίρα. Έτσι διατηρείς ταχύτητα και κρατάς τους πλάγιους του Φερέιρα πιο πίσω, είτε τους εκθέτεις στην αντεπίθεση δημιουργώντας ευκαιρίες για γκολ. Η απάντηση στην αναγκαστική αλλαγή του Αλμπάνη; Γυρίζεις το σύστημα σε 3-5-2 αφήνοντας μπροστά Λιβάγια – Μαχαίρα και προσθέτοντας στην μεσαία γραμμή σου τον Μπότο ή τον Σαμπανάντζοβιτς. Mε αυτό τον τρόπο θα είχε αποφευχθεί η συνεχής πίεση των Θεσσαλονικών για 70 λεπτά, που μοιραία κάποια στιγμή θα απέδιδε.

Παρεμπιπτόντως δεν έχει υπάρχει αμφιβολία πως ο Καρέρα δεν πιστεύει ούτε τον Μπότο, ούτε τον Σάμπα. Γιατί δεν εξηγείται να κάνει την παρθενική του εμφάνιση ο 17χρονος Μιτάι, (ο Μαχαίρας να λογίζεται σοβαρή εναλλακτική λύση) και ενώ έχεις ξεμείνει από μέσους εδώ και καιρό να μην τους χρησιμοποιείς παρά μόνο σαν έσχατη λύση και αν.

Σε ότι αφορά τους τραυματισμούς, δεν υπάρχει κάτι περίεργο σε αυτό. Η χρονιά είναι κουτσουρεμένη λόγω κορωνοϊού και δεν έγινε κανονική προετοιμασία. Ακόμα όταν αποκτήθηκε ο Λιβάι Γκαρσία ανάρρωνε από θλάση, δεν ήταν κρυφό αυτό. Ζορίστηκε λίγο παραπάνω και υποτροπίασε -αυτό είναι όλο. Ο Αλμπάνης ότι δεν είναι η πιο γερή κράση εκεί έξω, επίσης γνωστό. Ο Μπακάκης πιέστηκε να μην χάσει αγώνα της εθνικής (ενδεχομένως για να διατηρήσει ή να αυξήσει την χρηματιστηριακή του αξία) και δεν προφυλάχθηκε από τον οργανισμό της ΑΕΚ με το να εξασφαλιστεί εξαίρεση ώστε μην ακολουθήσει την αποστολή της Ελλάδας.

Αυτά σε συνδυασμό με την δυνατή προπόνηση στην οποία υποβάλλονται οι παίκτες προκειμένου να αντέξουν τα συνεχόμενα παιχνίδια πρωταθλήματος και Ευρώπης, έχουν σαν αποτέλεσμα τις θλάσεις. Γιατί αν το πάνε σε στυλ διαχείριση της κατάστασης σε ένα -δυο μήνες η ομάδα θα κάνει μεγάλη κοιλιά. Αν θέλουμε να καταλογίσουμε κάτι στο ιατρικό τιμ, είναι οι πέρα για πέρα εσφαλμένες εκτιμήσεις στις περιπτώσεις Γαλανόπουλου και Σιμάνσκι.

Και κάτι τελευταίο. Ο Λιβάγια πάλι ωσεί παρών, μια απλή αναφορά στο φύλλο αγώνος. Λυπάμαι που το λέω αλλά κάτι πρέπει να γίνει με την περίπτωσή του. Εκτός ότι ήταν άφαντος σε ένα ακόμη ντέρμπι, δείχνει να έχει αρχίσει να βαριέται.