Η ΑΕΚ έχασε την ευκαιρία να πλησιάσει την κορυφή γιατί πολύ απλά παρουσιάστηκε, για μια ακόμη φορά, ανίκανη να κερδίσει -αυτή τη φορά τον Βόλο. Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν. Μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος όπου ο προπονητής σφυράει αδιάφορα και οι παίκτες κάνουν ότι μπορούν να βγάλουν την «ρετσινιά» από πάνω τους και να την φορτώσουν στον προπονητή. Στην τελική, κάποιος πρέπει να φταίει σωστά;
Η ΑΕΚ βρίσκεται 8 πόντους πίσω από την κορυφή Δεκέμβρη μήνα, έχοντας Ολυμπιακό, Άρη, ΠΑΟΚ μπροστά της και απλά είναι Τρίτη. Και πώς να μην είναι όταν σε διοικητικό επίπεδο γίνονται πολλοί ερασιτεχνικοί χειρισμοί με αποτέλεσμα οι στόχοι και οι επιδιώξεις μελών της ομάδας να μην ταυτίζονται με τους στόχους του συλλόγου.
Η μη ένσταση στο ματς των playoff με τον ΠΑΟΚ περνάει μια εικόνα συμμαχίας μεταξύ της ΑΕΚ και βασικού αντιπάλου της εκτός από το μήνυμα πως δεν κάνουμε τα πάντα για να κερδίσουμε. Προκαλεί μια χαλάρωση τόσο στο τεχνικό τιμ όσο και στους ποδοσφαιριστές και τους δίνει ένα άλλοθι -μια δικαιολογία εντελώς λανθασμένη. Μην παρεξηγηθώ δεν αναφέρομαι σε παρανομίες ή δόλιους τρόπους προκειμένου να έρθει η νίκη. Δεν είμαι οπαδός του Μακιαβέλι και δεν θέλω να επιστρατευτούν διαιτητές σε εντεταλμένες υπηρεσίες για να κερδίσει η ΑΕΚ. Απλά να προστατευτούν τα συμφέροντά της με κάθε νόμιμο μέσο. Το αυτονόητο δηλαδή.
Δεν επιτρέπεται να μην έχει αποφασιστεί το μέλλον των παικτών που έχουν μπει στο τελευταίο έτος του συμβολαίου τους. Φυσικό και επόμενο είναι λοιπόν ο κάθε παίκτης να έχει δεύτερες σκέψεις για άλλες ομάδες και νέα συμβόλαια με αυξημένες αποδοχές, από την στιγμή που μένει ελεύθερος και δεν θα χρειαστεί να αποζημιωθεί ο νυν σύλλογός του. Λογικό είναι ο Λιβάγια μια ολόκληρη σεζόν να μην έχει σταυρώσει ένα παιχνίδι της προκοπής. Ομοίως και ο Ολιβέιρα. Λογικό αλλά όχι επαγγελματικό, δεν απαλλάσουμε ευθυνών κανένα.
Παίκτες όπως ο Παουλίνιο ο οποίος βρίσκεται πνευματικά εκτός ομάδας (όπως θα έπρεπε και βάση της αξίας του) ή ο φιλότιμος Βασιλαντωνόπουλος που όλοι, μα όλοι οι προπονητές μέχρι σήμερα τον παραχωρούσαν δανεικό, δεν μπορούν να σταθούν σε μια κανονική ΑΕΚ ούτε σαν αναπληρωματικοί. Το ίδιο ισχύει και για τον Σβάρνα που το μόνο σωστό στην διαχείρηση της περίπτωσής του ήταν η πώλησή του στην Ξάνθη! Στην ίδια κατηγορία ανήκουν οι Τσιντώτας, Ινσούα, Αλμπάνης, Κρίστισιτς.
Τα δύο τελευταία χρόνια με την φανέλα της ΑΕΚ Σιμάο (363’ – 4 90λεπτα δηλ.), Σαμπανάντζοβιτς (420‘ –> 4,6 90λεπτα δηλ.), Αθανασιάδης (90’), Λάτσι (90’), Μπότος (33’), Χριστόπουλος (7’), Σαρδέλης, δεν έχουν αγωνιστεί αρκετά για να κριθούν – αν και ο Σιμάο, όπως όλα δείχνουν, είναι για την προηγούμενη κατηγορία.
Και επειδή στους τυφλούς κυριαρχεί ο μονόφθαλμος, έχουμε δώσει υπεραξία σε παίκτες όπως ο Μάνταλος που περνιέται για σπεσιαλίστας στα στημένα, ο Μπακάκης (ετών 30 – 7 χρόνια στην ομάδα) που δηλώνει πως δεν ξέρει πώς να αμυνθεί, οι Λόπεζ, Λιβάγια, Ολιβέιρα, που η τωρινή τους απόδοση δεν δικαιολογεί με κανένα τρόπο την παρουσία τους στην ΑΕΚ.
Όλα αυτά αναφέρονται για να γίνει αντιληπτό το πόσο έχει μικρύνει το μεγεθος της ΑΕΚ. Τόσο που νοοτροπίες τύπου να τελειώσει το μαρτύριο της Ευρώπης, ή διαμαρτύρομαι και παρατάω τη φάση επειδή ο διαιτητής δεν μου έδωσε φάουλ, ή έχασα την θέση μου στο βασικό σχήμα και κρατάω μούτρα και κυρίως δεν παίζω καλά για να διώξω τον προπονητή αποτελούν καθημερινότητα αντί να ξεριζωθούν.
Ένα ακόμα λάθος της διοίκησης είναι το ότι πάει να κλείσει προπονητή για 6 μήνες κυρίως και όχι για 1,5 χρόνο. Είναι κρίμα να καεί έτσι μια επιστροφή Χιμένεθ ή Πογιέτ οι οποίοι αν πραγματικά στηριχθούν, έχουν αποδείξει πως μπορούν να προσφέρουν ή ακόμα και ένα άλλο άφθαρτο πρόσωπο. Φέρε όποιον θέλεις έχοντας επαναφέρει την κανονικότητα στην ομάδα και έχοντας απομακρύνει βαρίδια – παίκτες που δεν θέλεις πλέον, είτε γιατί είναι ακατάλληλοι είτε γιατί έχουν δημοσιοϋπαλληλική συμπεριφορά που την «κολλάνε» και στους νεοφερμένους.
Εδώ που φτάσαμε χρειάζεσαι να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να απομακρυνθεί η γάγγραινα. Και αυτό γίνεται από κάποιον που ξέρει από μπάλα και δεν τον νοιάζει η υστεροφημία του σαν προπονητής. Κάποιον που η διοίκηση εμπιστεύεται και που θα μπεί σαν άρχοντας στα αποδυτήρια για να επιβάλλει την τάξη και όχι να χαϊδεψει αυτάκια. Που θα «τελειώσει» τους ακατάλληλους και θα δώσει την ευκαιρία να αποδείξουν τα πιτσιρίκια αν αξίζουν να φοράνε τη κιτρινόμαυρη φανέλα.
Προσωπικά θα επέλεγα τον Ντούσαν Μπάγεβιτς για αυτό το ρόλο μιας και πληρεί τις προαναφερθείσες προδιαγραφές -το προσωνύμιο πρίγκιπας δεν βγήκε τυχαία- και δεν θεωρώ πως θα είχε πρόβλημα να παίζει με Χατζηεμμανουήλ -Θεοχάρη στο τέρμα, με Λάτσι, Μιτάι , Ραντόνια στην άμυνα και Μαχαίρα, Καρακλάϊτς, Χριστόπουλο και Σαρδέλη για τα μεσοεπιθετικά καθήκοντα. Να επιβάλλει κανόνες και να στρώσει τον δρόμο στον επόμενο, που η διοίκηση οφείλει να ψάξει καλά και να βρει στο προσεχές εξάμηνο ώστε να του παραδώσει τα κλειδιά για να δημιουργήσει μια υγιή ομάδα. Γιατί η αλλαγή προπονητή από μόνη της δίχως τα υπόλοιπα δεν θα φέρει την άνοιξη.
Κωνσταντίνος Γιακουμίδης
Aπό παιδί ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Είχα την τύχη οι παιδικές μου παραστάσεις να περιλαμβάνουν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού το ’87, την κυριαρχία του Μάικλ Τζόρνταν και την τριγωνομετρία στο χορτάρι που παρουσίαζε η ΑΕΚ την τριετία 1992-94.
Αν και η καρδιά μου ήταν στο ποδόσφαιρο το πρώτο μου δελτίο ήταν σε ομάδα μπάσκετ. Και επειδή γρήγορα κατάλαβα πως δεν είχα αρκετό ταλέντο να γίνω επαγγελματίας αθλητής, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό με άλλο τρόπο. Γράφοντας για αυτόν.
Έχοντας διαγράψει κάποια πράγματα από την “bucket list” μου το επόμενο είναι να ασχοληθώ ενεργά με την δημοσιογραφία. Και αυτή την στιγμή το πραγματοποιώ με το να αρθρογραφώ στο aek-fans.gr.
