Στις 18 Φεβρουαρίου του 2016 το τηλέφωνο χτύπησε στην οικεία του Παντελή τις πρώτες πρωινές ώρες. Οι χειρότερες σκέψεις επιβεβαιώθηκαν και το σοβαρό ατύχημα του σπουδαίου καλλιτέχνη αποδείχθηκε μοιραίο. Ο Παντελής Παντελίδης ήταν νεκρός.

Ο γνωστός για τα κιτρινόμαυρα αισθήματά του τραγουδοποιός, ακολουθούσε πιστά την μεγάλη του καψούρα ΑΕΚ ανελλιπώς. Στην Α και στην Β και στην Γ όχι μόνο σε μεγάλα παιχνίδια και διακρίσεις για εφέ.

Ο Παντελής αγαπήθηκε όσο λίγοι γιατί έγινε αναγνωρίσιμος μέσα απο την προσωπική δουλειά του, απο την δημιουργικότητά του και την αγνή αγάπη για αυτό που κάνει. Έγραφε πρώτα με την καρδιά του και μετά με το μυαλό του. Καψούρης, αυθεντικός, αρσενικός, καλλιτέχνης. Άνθρωπος με μεράκι και όνειρα, όνειρα που “κόπηκαν” στον δρόμο, στην τόσο άδικα τόσο φθηνά. Οι χιλιάδες θαυμαστές του τον έβλεπαν ως το λαικό παιδί της διπλανής πόρτας, που ποτέ δεν το πήρε πάνω του, που ποτέ δεν άλλαξε την συμπεριφορά του και πάντα θυμόταν απο που και πως ξεκίνησε το παραμύθι του.

Κάθε χρόνο αυτή την μέρα έρχονται στο μυαλό όλων μας εικόνες απο το λαμπερό χαμόγελό του κάθε φορά που έβγαινε να τραγουδήσει μπροστά στον κόσμο του, ακούμε τις επιτυχίες του και τον φέρμουμε στο μυαλό μας σαν να ταν δικός μας άνθρωπος. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχία του όπως είχε τονίσει και ο ίδιος. Είχε καταφέρει να μπει στο κάθε ελληνικό σπίτι και να γιορτάσει με την κάθε οικογένεια.

ΑΕΚ Παντελιδης