Η ολοκλήρωση της πρώτης αγωνιστικής των πλέι-οφ βρήκε την ΑΕΚ να μένει για δεύτερο συνεχόμενο εντός έδρας παιχνίδι, μακριά από την νίκη στην μέχρι πρότεινος απόρθητη Αγιά Σοφιά – Opap Arena.
Σε ένα πολύ κομβικό σημείο της σεζόν, η “ Ένωση” σπατάλησε και το δεύτερο “κανονάκι” της με αποτέλεσμα να πηγαίνει στην Τούμπα για τον υπερ πάντων αγώνα με την πλάτη στον τοίχο, θέλοντας μόνο νίκη για να μην δει τον Ολυμπιακό να την προσπερνάει και σε περίπτωση ήττας να βρεθεί πίσω και από τον ΠΑΟΚ .
Στο αθηναϊκό ντέρμπι, που (αρνητικό) πρωταγωνιστή είχε τον διαιτητή Νταμπάνοβιτς, οι κιτρινόμαυροι θύμισαν εν μέρει την ομάδα που όλοι θαύμασαν στη φετινή κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Σφικτή και δυσκολοκατάβλητη αλλά όχι τρομακτική και ασφυκτικά πιεστική προς τον αντίπαλο. Και αυτό οφείλεται κυρίως στον προπονητή που την ανέστησε και μετέτρεψε το συνονθύλευμα της περσινής σεζόν σε σύνολο, τον Ματίας Αλμέιδα.
Προφανώς αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα του αγώνα και τις συνέπειες της απώλειας της διαφοράς από τους διώκτες της ομάδας του, ο κόουτς προτίμησε μια πιο συντηρητική προσέγγιση του αγώνα χρησιμοποιώντας στην κορυφή της επίθεσης τον Αραούχο και πίσω του τον Πινέδα. Δύο παίκτες δηλαδή που κανονικά χρησιμοποιούνται πιο πίσω. Σαφέστατα το κενό που αφήνει η απουσία του Λιβάι Γκαρσία είναι μεγάλο αλλά ο Αργεντίνος δείχνει να έχει “σκοτώσει” το δολοφονικό του ένστικτο και να έχει αφοσιωθεί στο νέο πολυσύνθετο και πιο δημιουργικό ρόλο που του έχει ανατεθεί. Κατα συνέπεια δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση όταν απουσιάζει ο βασικός φορ, όχι οταν υπάρχει διαθέσιμος και ετοιμοπόλεμος ο Φαν Βέερτ. Από την άλλη ο Μεξικάνος έχει δείξει πολλές φορές οτι μπορεί να αξιοποιήσει καλύτερα τις αρετές του όταν έρχεται από το κέντρο που έχει λίγο περισσότερο χώρο να κινηθεί, παρά όταν η τοποθέτησή του είναι τόσο κοντά στην περιοχή.
Η επιλογή αυτή λοιπόν, σε συνδυασμό με την κούραση που φαίνεται να έχει ο Γκατσίνοβιτς και ο Άμραμπατ αφαίρεσε την εύκολη και γρήγορη δημιουργία από το παιχνίδι των γηπεδούχων . Στον αντίποδα ο προπονητής του Παναθηναϊκού Ιβάν Γιοβάνοβιτς έδειξε να έχει μελετήσει πολύ τακτικά το παιχνίδι και να υιοθετεί το “τέχνασμα” του Ολυμπιακού από το προηγούμενο ματς, δίνοντας οδηγία στους παίκτες του να πιέζουν στο πρώτο δίλεπτο σε όλοκληρο το γήπεδο και να μην αφήνουν τους κιτρινόμαυρους να αλλάξουν μια πάσα ανενόχλητοι. ‘Οπως επίσης εντύπωση προκάλεσε η ομοιότητα των πολλών έντονων διαμαρτυριών στις αποφάσεις του διαιτητή από την αρχή (το ίδιο έκανε και ο Ολυμπιακός) και οι καθυστερήσεις πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο πεντάλεπτο (!).
Εν κατακλείδι οι δυο ομάδες αλληλοεξουδετερώθηκαν και κρίνοντας την συνολική εικόνα του αγώνα η ισοπαλία ίσως και να ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα. Δεν είναι όμως αυτή η αίσθηση που επικρατεί. Αντίθετα από το ημίχρονο του αγώνα οι πράσινοι εξέδωσαν ανακοίνωση διαμαρτυρίας για την διαιτησία και συνέχισαν το ίδιο τροπάρι και μετά την λήξη του αγώνα αναφερόμενοι σε διάφορες φάσεις, ερμηνεύοντας τες κατα το δοκούν. Όπως για το χέρι του Άμραμπατ οτι έπρεπε να πάρει κίτρινη κάρτα ενώ ο κανονισμός αναφέρεται σε πειθαρχική ποινή μόνο σε περίπτωση αποσόβησης γκολ ή σε επηρρεασμό υποσχόμενης επίθεσης – κάτι που δεν ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση- ή προσπάθειας επίτευξης γκολ. Ακόμα το σπρώξιμο (άρα επιθετικό φάουλ) του Κουρμπέλη στον Χατζισαφί, ο οποίος βγαίνει εκτός ισορροπίας και βρίσκει την μπάλα με το χέρι βαπτίζεται με απίστευτη ευκολία πέναλτυ. Μάλλον θα θυμήθηκαν τον Καμπάκοφ (διαιτητής της αναμέτρησης του πρώτου γύρου στη Λεωφόρο) που σε φάση που ο Σπόραρ έσπρωξε τον Ιρανό, εκείνος βρήκε την μπάλα με το χέρι και το επιθετικό φάουλ δόθηκε πέναλτι. Αποκορύφωμα αποτελεί ισχυρισμός πως ο Νταμπάνοβιτς ήθελε να κερδίσει η ΑΕΚ, χωρίς όμως να μας εξηγούν γιατί πήρε πίσω το πέναλτυ που έδωσε στις καθυστερήσεις υπέρ των κιτρινόμαυρων.
Παρατηρούμε λοιπόν την δημιουργία κλίματος πως το αποτέλεσμα αλλοιώθηκε και το τριφύλλι αδικήθηκε, κάτι που δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Αυτά τα υποστηρίζει η ομάδα που στον πρώτο γύρο είχε κερδίσει αρκετά πέναλτι (μερικά εκ των οποίων ιδιαίτερα αμφισβητούμενα) και με τα οποία έχτισε την διαφορά από τους υπόλοιπους. Η ίδια ομάδα που κέρδισε την ΑΕΚ με δυο ανύπαρκτα πέναλτι, αλλά επειδή τότε ήταν υπέρ τους όλα καλά. Αυτό με μία λέξη λέγεται προπαγάνδα ή με περισσότερες, “φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης” – διαλέχτε όποιο σας αρέσει- και αποσκοπεί στην δημιουργία εντυπώσεων για μελλοντική ευνοϊκή μεταχείριση ή στην υποβάθμιση μελλοντικών διαιτητικών αποφάσεων υπέρ τους.
Το άσπρο -μαύρο λοιπόν και στο ίδιο έργο θεατές για μια ακόμη φορά με μοναδική αλλαγή στον ερμηνευτή που από ερυθρόλευκα φοράει πλέον πράσινα.
Στα άλλα νέα της ημέρας η Opap Arena -Αγιά Σοφιά ψηφίστηκε στάδιο της χρονιάς για το 2022 συγκεντρώνοντας 69,797 πόντους. Απολαύστε:
https://www.youtube.com/watch?v=utvIJquQD1E
photo by : Μάριος Βασιλόπουλος
Κωνσταντίνος Γιακουμίδης
Aπό παιδί ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Είχα την τύχη οι παιδικές μου παραστάσεις να περιλαμβάνουν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού το ’87, την κυριαρχία του Μάικλ Τζόρνταν και την τριγωνομετρία στο χορτάρι που παρουσίαζε η ΑΕΚ την τριετία 1992-94.
Αν και η καρδιά μου ήταν στο ποδόσφαιρο το πρώτο μου δελτίο ήταν σε ομάδα μπάσκετ. Και επειδή γρήγορα κατάλαβα πως δεν είχα αρκετό ταλέντο να γίνω επαγγελματίας αθλητής, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό με άλλο τρόπο. Γράφοντας για αυτόν.
Έχοντας διαγράψει κάποια πράγματα από την “bucket list” μου το επόμενο είναι να ασχοληθώ ενεργά με την δημοσιογραφία. Και αυτή την στιγμή το πραγματοποιώ με το να αρθρογραφώ στο aek-fans.gr.
Σχετικές Αναρτήσεις
