Η πολύπλευρη επάρκεια του Ίλια Ίβιτς, έρχεται την κατάλληλη στιγμή να τα διορθώσει όλα και να δει η ομάδα τις μέρες που τις αξίζουν. Γράφει ο Θοδωρής Γεωργάκης στο aek-fans.gr
Απ’ την πρώτη στιγμή που ο Ίλια Ίβιτς ανέλαβε να «τρέξει» την ομάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ευθυνών και εξουσίας, βγήκαμε ευθαρσώς και είπαμε ότι ήταν η πιο ενδεδειγμένη λύση, στην πιο κρίσιμη στιγμή. Όχι πως δεν λατρέψαμε τον Λυμπερόπουλο, για την συμμετοχή του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και για την ένδοξη ιστορία του στην ΑΕΚ… Όμως δεν ήταν , έτσι απέδειξαν τα πράγματα, ο κατάλληλος άνθρωπος, που θα διαχειρίζονταν μια ομάδα πρωταθλήτρια…
Δύσκολο σαφώς να φτάσεις μια ομάδα στο τοπ επίπεδο του πρωταθλητή κα αυτό το πιστώνεται ο Νίκος, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, αλλά είναι ακόμη δυσκολότερο τουλάχιστον να την διατηρήσεις, αν δεν μπορείς να την αυγατίσεις… Και εδώ σ’ αυτόν τον τομέα φάνηκε το τεχνοκρατικό έλλειμμα του Λύμπε, ίσως και απ’ την έλλειψη ικανών συμβούλων και ανθρώπων κοντά του… Μια τεχνοκρατική υπερεπάρκεια που χαρακτηρίζει σαφέστατα τον Ίλια Ίβιτς! Άλλο μπαγκράουντ ποδοσφαιρικοτεχνοκρατικό κουβαλά στην προίκα του ο Ίβιτς, όπως έδειξε και στην πρώτη του θητεία στην ομάδα, αλλά φαίνεται πως δρομολογεί και τώρα.
Αρχικά δεν αμφιταλαντεύεται σε ότι αφορά τις επιλογές του. Τσεκουράτα εντοπίζει και προσπαθεί να το υλοποιήσει τάχιστα… Δεν ομφαλοσκοπεί και αποφασίζει, πράγμα που είναι πρώτιστο κρατούμενο σε αυτή την τόσο καίρια θέση. Και είναι καίρια αυτή η θέση γιατί το αποδεικνύει η «μαύρη διετία» που διανύουμε, όταν ξεκάθαρα από έναν τραγικό θερινό σχεδιασμό, η ομάδα βολοδέρνει μακριά απ’ το πρεστίζ μιας πρωταθλήτριας…
Κάποια στιγμή φοβηθήκαμε πως το όλον σύστημα θα συνέθλιβε και θα «κυμαδοποιούσε» και τον Ίβιτς προς τα κάτω… Το πράγμα δείχνει να έχει κερδίσει αυτό το προσωπικό του στοίχημα ο Ίλια και να μένει αλώβητος από όλες αυτές τις παθογένειες που ταλανίζουν δυο περιόδους τώρα την ομάδα. Ήδη ξεκίνησε τις στρατηγικές κινήσεις που δείχνουν σοβαρότητα, στιβαρότητα και τεχνοκρατισμό γύρω απ’ την συγκρότηση μιας ομάδος…
Αρχικά φαίνεται να απάλλαξε την ομάδα από παίχτες της σειράς, που ήρθαν σαν πολύφερνοι απ’ τις βιντεοκασέτες και μόνο, ή απ’ την ανάγκη και μόνο για κάτι «καινούργιο», άσχετα να αυτό το «καινούργιο» βοούσε απ΄την αρχή και αποδείχτηκε κατώτερο του παλιού… Το εγχείρημα θα συνεχισθεί ασφαλώς και πολλοί θα δούνε την πόρτα της εξόδου, που απλά καταλαμβάνουν θέση στο ρόστερ… Ονόματα δεν αναφέρουμε, αλλά έχει καταλάβει ακόμη και ο πλέον απλοϊκός φίλος της ΑΕΚ ποιοι πρέπει να σταματήσουν να φοράνε αυτή την φανέλα και κυρίως ποιοι να φύγουν δανεικοί…
Στον τομέα των μεταγραφών δεν είναι απλά πως ήδη έχει έτοιμε λύσεις ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά… Συγκεκριμένα. Στον χώρο τον χαφ ψάχνει αυτό το κραυγαλέο έλλειμμα δυο χρόνια τώρα, έναν χαφ δυνατό και ψηλό, που να ξεχωρίζει απ’ τους υπάρχοντες σημερινούς, που κυμαίνονται όλοι στο ίδιο επίπεδο σωματικά… Γιατί βλέπει ο Ίλια πως «κονταίνει» επικίνδυνα η ομάδα και με την διαφαινόμενη απόκτηση του Τσιτσιρέτι, αφού σχεδόν μοιάζει σωαματοδομικά με τον Βέρντε…
Όλες αυτές οι λεπτομέρειες και πολλές άλλες είναι στην ατζέντα του Ίβιτς και φαίνεται πως έχει κάνει σωστή προεργασία αυτό το τραγικό διάστημα που η ομάδα πήρε την κατιούσα… Αλλά θα πρέπει ο Ίλια να δώσει βαρύτητα και σε ένα ακόμη στοιχείο, στα τμήματα υποδομών. Διαβάσαμε πρόσφατα πως 4 παίχτες της ΑΕΚ διέπρεψαν στην -17 εθνική ομάδα. Δεν είναι καιρός να γίνει κάτι και στις προωθήσεις αυτών των παιδιών στην πρώτη ομάδα; Δηλαδή πόσο υπολείπεται πχ ο Μπότος αυτών των χαφ που έχομε, όταν στο ξεκίνημά του τον είπαν «Μπουλντόγκ» οι Άγγλοι σκάουτερς…
Ή ακόμη οπόσο αχαμνέστερος είναι ο Γιούσης σε σχέση με τους αδιάφορους που παίζουν, όταν και πάλι οι Ιταλοί σκάουτερς είχαν εκφραστεί τόσο κολακευτικά για αυτό το παιδί… Έχουν περάσει δυο χρόνια, από όταν με τον Χιμένεθ έπαιξε στην Καλλιθέα και είχε σημειώσει δύο γκολ και μετά εξαφανίστηκε… Δυο χρόνια τώρα δεν έκανε βήματα προόδου; Και αν δεν έκανε ποιος ευθύνεται για αυτό; Μήπως το γεγονός ότι κανένας δεν του ξανάδωσε ευκαιρία;
Τέλος πάντων. Είναι τόσα πολλά τα θέματα που πρέπει να διαχειριστεί ένας την μάνατζερ της ΑΕΚ, που θαρρούμε πως την κατάλληλη στιγμή έρχεται η πολύπλευρη επάρκεια του Ίλια Ίβιτς να τα διορθώσει και να δει η ομάδα τις μέρες που τις αξίζουν… Για να μπει σαν πρωταγωνίστρια στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ και όχι κλυδωνιζόμενη από τέτοια οργανωτικά υπαρξιακά προβλήματα…
Θοδωρής Γεωργάκης
Γεννήθηκα στην Λευκάδα. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες. Ξεκίνησα δημοσιογραφική καριέρα το 1985 απ’ την Μεγάλη Δημοσιογραφική Σχολή του και δούλεψα σε πολιτικές και αθλητικές Αθηναϊκές εφημερίδες. Το 1998 μεταπήδησα στον οικονομικό τομέα σαν διευθυντικό τραπεζικό στέλεχος. Απ’ το 2014 επαναδραστηριοποιούμαι στον δημοσιογραφικό χώρο, αλλά και στον συγγραφικό χώρο με βιβλία λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου.