Το ελκυστικό ποδόσφαιρο της Εθνικής άρχισε να προβληματίζει την ΑΕΚ και τον κόσμο της καθώς σε αυτή την Εθνική ρόλο κλειδί έχουν ουσιαστικά τρεις παίκτες της. Ο Θοδωρής Γεωργάκης εξηγεί στο aek-fans.gr τι φταίει για αυτήν την χασμωδία
Δεν χωρά αμφισβήτηση το γεγονός πως, αυτό το ποδόσφαιρο που μας έδειξε η εθνική ομάδα τρεις – τέσσερις αγώνες τώρα, με προπονητή τον Ολλανδό Βαν Σιπ, ποτέ, μα ποτέ, δεν έχει ξαναπαίξει ομάδα στην Ελλάδα, παρόμοιο ποδόσφαιρο, τόσο σε συλλογικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο…
Ανεβασμένη η αμυντική τετράδα 5-6 μέτρα πάνω απ΄τα ελληνικά δεδομένα, κοντά, πολύ κοντά, ως εκ τούτου, οι τρεις γραμμές, γρήγορη επανάκτηση της μπάλας με «τρελό» μαρκάρισμα από δυο και τρεις παίχτες στο σημείο πρωτοχάθηκε η μπάλα και όχι στον χώρο της εμβρόντητης και αιφνιδιασμένης αμυντικής γραμμής, συνδυαστικό ποδόσφαιρο, αλληλοκαλύψεις, ελεύθεροι ρόλοι σε παίχτες κλειδιά, άριστη τακτική και επιλογή παιχτών, άριστη, επίσης, ψυχολογία και εκχύλισμα αυτοπεποίθεσης.
Και το σπουδαιότερο; Ένα δημιουργικό ποδόσφαιρο «εκ των όπισθεν», με άπειρες τελικές προσπάθειες, στο οποίο δεν μετέχει, καθόλου, μα καθόλου ο τερματοφύλακας… Α, ρε Καρντόσο, που πήγες να κάνεις πλέϊ μέΪκερ τον Μπάρκα…
Και το δέλεαρ, αυτού του ελκυστικού ποδοσφαίρου πραγματικής κυριαρχίας, που παίζει η εθνική, άρχισε να προβληματίζει μια σειρά προπονητών στο ντόπιο πρωτάθλημα. Με πρώτη την ΑΕΚ και τον κόσμο της… Άρχισε να της βάζει και να μας βάζει ερωτήματα και απορίες, αφού, σε αυτή την εθνική έχουν ρόλο κλειδί και πρωταγωνιστικό ουσιαστικά τρεις παίχτες της ΑΕΚ.
Ο Μάνταλος, ο Γαλανόπουλος, ο Μπακάκης και εν δυνάμει, θα λέγαμε, και ο Μπακασέτας! Παρένθεση. Για τον τελευταίο οι δικές μου πληροφορίες είναι πως τον καλοβλέπουν στο λιμάνι… Και δεν γνωρίζω τούτη την φορά αν θα ξανά αρνηθεί ο Τάσος…
Το πρόβλημα, λοιπόν, «Εθνική – ΑΕΚ» είναι σοβαρότατο, σε ότι αφορά την κιτρινόμαυρη ομάδα, και δεν είναι απλό…. Και είναι σοβαρότατο, γιατί πολλαπλασιάζει την σύγκριση, αφ΄ενός μεν η ρευστή προπονητική κατάσταση, αφ ετέρου, γιατί, κατά γενική παραδοχή, οι τρεις ανωτέρω παίχτες της ΑΕΚ παρουσιάζουν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ένα πρόσωπο διαμετρικά αντίθετο με αυτό που δείχνουν στην ΑΕΚ!!! Και το καίριο και τραγικό ερώτημα «τι φταίει», γι αυτή την χασμωδία, έρχεται επιτακτικά στην επιφάνεια…
Διαβάζουμε στα ρεπορτάζ της ομάδος πως, στον προσεχή αγώνα με τον Άρη, γίνεται μια σιωπηρή «μετάφραση» του μηνύματος της εθνικής σε σχέση με την ΑΕΚ και τους ποδοσφαιριστές της και ετοιμάζονται παραπλήσιοι ρόλοι και για τους τρεις στην ΑΕΚ, στο παιγνίδι με τον Άρη, επαναλαμβάνουμε… Μακάρι, αυτή η επιχειρούμενη «μεταφύτευση» να αποδώσει καρπούς… Θ αρκέσει όμως;
Άποψή μας είναι πως δεν θα αρκέσει μόνο αυτό… Η ΑΕΚ και ο Κωστένογλου πρέπει να αντιγράψουν συνολικά τα προτερήματα τη εθνικής, που τονίσαμε εισαγωγικά.. Και κυρίως να αποφασίσουν κάποιοι μέσα στην ομάδα πως πρέπει να τρέξουν… Γιατί το σύστημα του Ολλανδού στην εθνική έχει ένα κύριο προαπαιτούμενο… Ταχύτητα και στις κινήσεις, αλλά ταχύτητα και στην σκέψη για επανάκτηση της μπάλας… Είδατε στο δεύτερο γκολ της εθνικής κατά της Φιλανδίας… Τρεις φορές οι επιθετικοί μας και μέσοι επανέκτησαν την μπάλα, μέχρι να μπει το γκολ!!! Και την επανέκτησαν πέριξ της Φιλανδικής περιοχής!!!
Διότι, αν και τούτη την φορά, δεν είναι αποφασισμένοι και έτοιμοι οι παίχτες της ΑΕΚ να τρέξουν και να παίξουν αφηνιασμένα, αφού ο Άρης δεν είναι Λαμία, θα πάνε στράφι και οι τυχόν «ΑΕΚΟΕΘΝΙΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ» που ακούγονται πάλι επαναλαμβάνω ρεπορταζιακά… Αλλά, τότε, αν και… «ουδείς στεργεί άγγελο κακών» πολύ φοβάμαι πως «θα τους τρέξει» αφηνιασμένος κόσμος όλους .
Θοδωρής Γεωργάκης
Γεννήθηκα στην Λευκάδα. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες. Ξεκίνησα δημοσιογραφική καριέρα το 1985 απ’ την Μεγάλη Δημοσιογραφική Σχολή του και δούλεψα σε πολιτικές και αθλητικές Αθηναϊκές εφημερίδες. Το 1998 μεταπήδησα στον οικονομικό τομέα σαν διευθυντικό τραπεζικό στέλεχος. Απ’ το 2014 επαναδραστηριοποιούμαι στον δημοσιογραφικό χώρο, αλλά και στον συγγραφικό χώρο με βιβλία λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου.