Η ομάδα χρειάζεται επειγόντως προπονητή από ποδοσφαιρικά προηγμένη χώρα, με προτεραιότητα την Ολλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία, για δυο λόγους..Τους λόγους εξηγεί στο aek-fans.gr o Θοδωρής Γεωργάκης στο aek-fans.gr 

Η ομάδα χρειάζεται ξεκάθαρα έναν προπονητή από προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα. Αν πάρεις προπονητή απ’ την Ουγγαρία, την Σερβία και την Κύπρο, τότε, πολύ φοβούμαστε πως με το πρώτο άτυχο αποτέλεσμα η ομάδα θα μπει σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια. Οι τρεις αναφερόμενοι προπονητές δεν μπορούν αντικειμενικά αυτή την στιγμή να προσφέρουν το κάτι διαφορετικά στην ομάδα, πέραν απ’ το χιλιοσερβιρισμένο Βαλκανικό ποδόσφαιρο, με ότι αυτό προϋποθέτει και συνεπάγεται. Γράφει ο Θοδωρής Γεωργάκης στο aek-fans.gr

Σαφέστατα και το θέμα προπονητή στην ΑΕΚ επείγει, όμως, προσωπικά πιστεύομε, πως, τα ονόματα των τριών Σέρβων, που ακούγονται, δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση για την ΑΕΚ, σε αυτό το καθοριστικό μεταβατικό στάδιο, που διανύομε, απ’ το οποίο θα εξαρτηθεί η πορεία της ομάδος τα επόμενα χρόνια. Και η κατηγορηματική μας άποψη δεν έχει ούτε ψήγμα ρατσισμού, αλλά ξεκάθαρα στοιχεία ορθολογισμού, τα οποία υπαγορεύονται απ’ την κρισιμότατη καμπή στην οποία βρίσκεται η ΑΕΚ.

Η ομάδα χρειάζεται ξεκάθαρα έναν προπονητή από προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα. Αν πάρεις προπονητή απ’ την Ουγγαρία, την Σερβία και την Κύπρο, τότε, πολύ φοβούμαστε πως με το πρώτο άτυχο αποτέλεσμα η ομάδα θα μπει σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια. Οι τρεις αναφερόμενοι προπονητές δεν μπορούν αντικειμενικά αυτή την στιγμή να προσφέρουν το κάτι διαφορετικά στην ομάδα, πέραν απ’ το χιλιοσερβιρισμένο Βαλκανικό ποδόσφαιρο, με ότι αυτό προϋποθέτει και συνεπάγεται.

Η ομάδα χρειάζεται επειγόντως προπονητή από ποδοσφαιρικά προηγμένη χώρα, με προτεραιότητα την Ολλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία, για δυο λόγους. Πρώτον για να έρθει σαν «άγνωστος» εδώ στην ΑΕΚ, που το πρώτο του μέλημα θα είναι να τιθασεύσει και να «τσακίσει» τις κακομαθημένες βεντέτες της ομάδος, που ξεκάθαρα παίζουν για πάρτι τους και χρησιμοποιούν ολοφάνερα την ΑΕΚ σαν σκαλοπάτι για να πετύχουν μεταγραφή στο εξωτερικό…

Με δεδομένη αυτή την τρομακτική παθογένεια, που απαξίωσε σταθερά την πρωταθλήτρια ομάδα, την οποία δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τώρα τον Γενάρη ριζικά, γιατί δεν μπορείς ξαφνικά να τους διώξεις όλους μαζί, αλλά σταδιακά, το πρώτο που θα επιδιώξει είναι ο νέος προπονητής, σαν «άγνωστος χι» και μη προβλέψιμος, να τους «βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι», να τους πειθαναγκάσει να παίξουν σαν ομάδα και για την ομάδα, ν’ αφήσουν τα τσαλιμάκια και τις άσχημες μεταξύ τους σχέσεις μέσα στο γήπεδο…

Και ο νέος προπονητής πρέπει να τους αιφνιδιάσει, πράγμα που δεν μπορούν να κάνουν οι τρεις Σέρβοι, γιατί απλά «είναι του χεριού τους » και οι τρεις… Όπως ακριβώς έκανε ο «άγνωστος» στο ελληνικό κοινό τότε Πογιέτ, που πήρε μια παρόμοια κατάσταση απ’ τον τυφώνα Μοράϊς, που είχε προηγηθεί, και έδωσε στους παίκτες να καταλάβουν, απ’ την πρώτη στιγμή, πως πρώτη βεντέτα στην ομάδα, ήταν αυτός, ο προπονητής.

Δεύτερον. Δεν μπορείς να ανακυκλώνεις το χιλιοσερβρισμένο βαλκανικό ποδόσφαιρο… Έχει ξεζουμιστεί και δεν προσφέρει απολύτως καμιά προστιθέμενη αξία σε κάθε ομάδα. Απαιτείται μια άλλη ποδοσφαιρική φιλοσοφία, παιδεία και νοοτροπία και αυτή μπορείς να την αναζητήσεις σε χώρες ποδοσφαιρικά προηγμένες, όπως ήρθε ο Ολλανδός Βαν Σιπ στην Εθνική ομάδα και μας έδειξε ένα ποδόσφαιρο, που ούτε καν το υποψιαζόμαστε εδώ στην Ελλάδα πως υπάρχει…