Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολύ εμπειρία στο μπάσκετ και δεν έχω κάτσει να γράψω ποτέ γι’αυτό. Δεν είμαι ο κατάλληλος να αναλύσω το πόσο θα βοηθήσει η όχι ο Ζήσης την ΑΕΚ και γι αυτό θα γράψω ως φίλαθλος και θα προσπαθήσω να καταλάβω γιατί ο Νίκος Ζήσης επέλεξε να γυρίσει. Όχι στην ΑΕΚ. Αλλά σε αυτή τη χώρα που λέγεται Ελλάδα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όταν είδα δημοσιεύματα για την επιστροφή του Ζήση στην Βασίλισσα της καρδιάς του, χάρηκα. Χάρηκα πολύ. Όμως αναρωτήθηκα τελείως αυθόρμητα, «γιατί; Δεν σου αξίζουμε ως Έλληνες οπαδοί». Και μετά διάβασα τα λόγια του. Με πόση περηφάνια και αγάπη μιλάει για την ΑΕΚ. Έστω και στα 36 του, θέλει να γυρίσει όχι απλά για να κλείσει την καριέρα του εδώ, αλλά για να πάρει τίτλους μαζί της.

Οι Έλληνες αθλητές που φεύγουν στο εξωτερικό και διαπρέπουν εκεί θα έπρεπε να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους, μα πάντα θα θέλουμε να γυρίσουν. Ελπίζουμε να γυρίσουν με κάτι διαφορετικό, κάτι πιο υγιές από αυτό που προάγουμε εδώ. Να αλλάξουν αυτά τα ‘όμορφα΄ λόγια που λέει μια κερκίδα σε έναν αντίπαλο αθλητή, όποιος κι αν είναι αυτός, με ένα χειροκρότημα σεβασμού όπως γίνεται σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα. Να μεταλαμπαδεύσουν την μπασκετική τους παιδεία στα νέα παιδιά που έρχονται.

Και κακά τα ψέμματα. Και ΑΕΚ να μην είσαι, αυτή την ομάδα του Μάκη Αγγελόπουλου και (πλέον) του Νίκου Ζήση θα την παρακολουθείς και θα την αγαπάς. Είναι μια ευκαιρία αυτή, από πολλές απόψεις. Αν πάει χαμένη θα χάσει όλο τον ελληνικό μπάσκετ, όχι μόνο η ΑΕΚ. Γιατί αν καταφέρουμε σαν λαός να τον κάνουμε να νιώσει ανεπιθύμητος, η ένα τίποτα και του βρίζουμε τη μάνα και τη γυναίκα, τότε ο κάθε Ζήσης που κάνει το βήμα παραπάνω στο εξωτερικό, που αγαπιέται και κερδίζει σεβασμό, τίτλους και ‘αναγκάζει΄ ομάδες να κρεμάνε για πάντα τη φανέλα με το νούμερο που φόραγε, ΔΕΝ θα γυρίσει. Θα κόψει κάθε γέφυρα ανάμεσα στον μπασκετικό πολιτισμό και αυτό που ονομάζουμε αθλητικό πολιτισμό στην Ελλάδα. Κι έτσι ο κάθε Ζήσης θα συνεχίσει κάπου που τον εκτιμούν. Και εμείς θα κάτσουμε στην αφάνεια μας.

Αυτό το απωθημένο των ΑΕΚτζίδων, έρχεται σε μία πραγματικά πολύ δύσκολη στιγμή. Η ΑΕΚ έχει υψηλούς στόχους για άλλη μια χρονιά. θα βοηθήσει τόσο εγχώρια όσο και στην Ευρώπη. Και μαζί με όλα αυτά που θα δώσει, θα πάρει πολύ αγάπη από τους ΑΕΚτζίδες αλλά και από όσους αγαπούν το μπάσκετ και έχουν ελπίδα να αλλάξει προς το καλύτερο. Και φυσικά το όνομά του θα ακούγεται ρυθμικά ξανά μέσα στο ΟΑΚΑ μετά από 15 ολόκληρα χρόνια.