Διαβάστε αναλυτικά όσα έγραψε ο Ανδρέας Δημάτος:
Είναι άραγε ρομαντικό να λατρεύεις όλα αυτά τα παιδιά, που μεγάλωσαν μαζί με την ΑΕΚ;
Είναι ρομαντικό να θες να βρίσκεσαι δίπλα τους, ακόμα πιο πολύ όταν είναι από κάτω; Όταν πλέον δεν τους πιστεύει κανείς; Όταν οι περισσότεροι -αναμενόμενο απόλυτα στο ποδόσφαιρο- να τους αποδομούν σε ένα κακό τους διάστημα, ακόμα – ακόμα σε μια κακή σεζόν;
Είναι ρομαντικό να πιστεύεις ότι αυτός ο Πορτογάλος με το νούμερο 8 αποτέλεσε και αποτελεί όλα αυτά τα χρόνια ένα πολύ σημαντικό κομμάτι μιας μηχανής που άλλοτε δούλεψε σωστά και άλλοτε απορυθμίστηκε;
Μπορεί να είναι ρομαντικό αλλά η εξέλιξη του Αντρέ Σιμόες, ο βηματισμός του όλα αυτά τα χρόνια, όπως και άλλων παιδιών άλλωστε, ταυτίστηκε απόλυτα με το βηματισμό, με την εξέλιξη, με τα πάνω αλλά και με τα κάτω αυτής της ομάδας…
Μπορεί να είναι ρομαντικό αλλά στα δύσκολα δεν θα πρέπει να αισθάνεται ότι έχει κοντά του μόνο τη γυναίκα του και την κόρη του, αλλά ολόκληρη την κιτρινόμαυρη οικογένεια…
Διανύοντας τον πέμπτο του χρόνο με την κιτρινόμαυρη φανέλα ο André Simoes
μπορεί να μην είναι ή να μην έγινε ποτέ ο μέσος που θα ονειρεύονταν οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας, μπορεί να μην έχει δώσει πολλές μαγικές στιγμές να θυμόμαστε, σαν τη σημερινή, αλλά έχει δώσει το αίμα και τον ιδρώτα του και αυτό μπορεί και να είναι σημαντικότερο…
Δεν ξέρω τελικά αν είναι ρομαντικό… Ίσως είναι και ιστορική ανάγκη να διαθέτει η ΑΕΚ ποδοσφαιριστές όπως ο Αντρέ Σιμόες. Να τον έχει στα Σπάτα, να τον έχει στα αποδυτήρια, να τον έχει στο γήπεδο, να τον έχει παντού.
Είναι πολύ πιο δύσκολο να έρχεται κάποιος από την Πορτογαλία και να έχει μπει τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου να είσαι παικτης της ΑΕΚ, να καταλαβαίνεις τι είναι ΑΕΚ, να νιώθεις τι σημαίνει ΑΕΚ, να έχεις απόλυτη επίγνωση και των καλών και των κακών αυτής της ομάδας.
Να μπορείς ακόμα – ακόμα να το εξηγήσεις στα ελληνικά, στα δικά του ελληνικά, στα ελληνικά των δικών του βιωμάτων.
Κανείς δεν μπορεί εκ των προτέρων να γνωρίζει πώς θα γραφτεί η ιστορία, ποια θα είναι η πλήρης εξέλιξη, πώς θα είναι ο επίλογος. Υπάρχουν όμως κάποιες σελίδες που φέρουν ήδη το αποτύπωμα του Αντρέ Σιμόες.
Αυτό είναι κάτι που με τίποτα δεν αλλάζει! Γιατί είναι η ίδια η ιστορία!
