Ο Ερρίκος Σουλολλάρι γράφει στο aek-fans.gr για τις περιπτώσεις του Μιχάλη Παυλή και του Ιβάν Μπρέσεβιτς που έχουν αφήσει την δική τους ιστορία στο σύλλογο που αγάπησαν και αγαπήθηκαν. 

Γίνεται εύκολα κατανοητό πως όταν ένας ποδοσφαιριστής ξεκινά την καριέρα του πάνω σε αυτό που αγαπάει κάνει όνειρα, ονειρεύεται διακρίσεις, πρωταθλήματα αποθέωση και το καθεξής.  Όλα αυτά είναι και τα κοινά όνειρα που είχαν οι Παυλής και Μπρέσεβιτς όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να φορέσουν τα κιτρινόμαυρα. Όμως στη ζωή δεν μπορείς να κάνεις σχέδια και η υγεία είναι το παν για αυτό και πολλές φορές είναι και η πρώτη μας ευχή που δίνουμε σε κάποιον συνάνθρωπό μας.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι Παυλής και Μπρέσεβιτς στάθηκαν άτυχοι καθώς για λόγους υγείας σταμάτησαν νωρίτερα τα όνειρά τους για το ποδόσφαιρο, ωστόσο κατάφεραν να δεθούν με την ΑΕΚ και τον κόσμο της ο καθένας για ξεχωριστούς λόγους. Πάμε να τους δούμε αναλυτικά παρακάτω.

Ίβαν Μπρέσεβιτς

Ο Ίβαν Μπρέσεβιτς ήρθε στην ΑΕΚ των δύσκολων χρόνων τότε που η Ένωση βολόδερνε στη Γ και Β εθνική και έγινε σύντομα  ο σημαιοφόρος στην ομάδα. Με ύψος 1.91 ο Κροάτης γρήγορα απέκτησε το παρατσούκλι ΄΄θωρηκτό” και άρχισε να σκίζει τα αντίπαλα δίχτυα και να γίνεται ένας από τους βασικούς συντελεστές των ανόδων της Ένωσης από την Γ’ Εθνική στη πρώτη κατηγόρια.

Όμως η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι και κάπου εκεί στα μέσα της Β εθνικής ο Ιβάν κατάλαβε ότι θα είναι αδύνατον να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό επίπεδο και έτσι ο πρώτος στόχος στη ζωή του έγινε το να περπατήσει ξανά φυσιολογικά. Ο Κροάτης επιθετικός τραυματίστηκε στο γόνατό του (μεταμόσχευση μηνίσκου και χόνδρου!) και κάπου εκεί η καριέρα του έλαβε τέλος. Ωστόσο, είναι ευρύτατα γνωστό πως το διάστημα που αγωνίστηκε (διετία 2013-15)  με τη κιτρινόμαυρη φανέλα, ο Κροάτης δέθηκε και αγάπησε την ΑΕΚ.

Τα συναισθήματα αμοιβαία καθώς και ο κόσμος τον αγάπησε! Δεν είναι μόνο τα 25 γκολ που πέτυχε σε 33 αγώνες αλλά και ο χαρακτήρας του καθώς επρόκειτο για ένα εξαιρετικό παιδί που πάντα ήταν με το χαμόγελο στα χείλη και μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για την ΑΕΚ. Όπως ουδείς θα ξεχάσει και τον τρόπο με τον οποίο πανηγύρισε τα γκολ που πέτυχε, στην έδρα του Αιγάλεω και στο γήπεδο της Ριζούπολης απέναντι στον Αχαρναϊκό. Το πάθος του για το ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ ήταν μεγάλο και για αυτό θα μείνει πάντα  χαραγμένος στη μνήμη μας ως μια λατρεμένη φιγούρα, ως ένα δικό μας παιδί.

Αξίζει να σημειωθεί πως μετά το χειρουργείο αλλά την διακοπή συμβολαίου του η ΑΕΚ και ιδιαίτερα ο Μελισσανίδης παραμείναν δίπλα του και τον στήριξαν. Γιατί ΑΕΚ σημαίνει οικογένεια και αυτό το δείχνει σε κάθε δύσκολη στιγμή ο ισχυρός άντρας της ΠΑΕ.

Μιχάλης Παυλής 

Ο Μιχαλής Παυλής ξεκίνησε την καριέρα του  από τον Αετό Λουτρών όπου τον εντόπισε ο μεγάλος Τόνι Σαβέβσκι, που τότε είχε πόστο στην κιτρινόμαυρη ΠΑΕ, για να τον φέρει στην ομάδα που υποστήριζε από μικρός. Η παρουσία του και οι επιδόσεις του στις ομάδες Νέων της ΑΕΚ δεν πέρασαν απαρατήρητες. Μάλιστα τη σεζόν 2006-07 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ.

Έτσι με τέτοιες αποδόσεις ήταν φυσικό να πάρει τα πάνω με αποτέλεσμα  να μπει στη καλοκαιρινή προετοιμασία της πρώτης ομάδας υπό της οδηγίες του Λορέντσο Σέρα Φερέρ. Από εκείνο το καλοκαίρι αποτελούσε σημαντικό στέλεχος της πρώτης ομάδας. Είχε ακουστεί επίσης ότι η Άρσεναλ τον παρακολουθούσε στενά, αποδεικνύοντας το ταλέντο που διέθετε. Όμως όπως και ο Μπρέσεβιτς έτσι και στον Παυλή η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι καθώς το 2014 ο Παυλής ανακοινώνει την απόσυρσή  του από την ενεργό δράση σε ηλικία 24 ετών λόγω της σκλήρυνσης κατά πλάκας από την οποία έπασχε, λέγοντας μάλιστα τα εξής συγκινητικά λόγια: «Το ωραιότερο παραμύθι της ζωής μου, δυστυχώς τελειώνει εδώ.»

Ο Παυλής στα μάτια του κάθε Ενωσίτη  είναι ένας αγωνιστής, ένας ήρωας της ζωής αλλά και της σύγχρονης ιστορίας της ΑΕΚ. Για αυτό και ο κόσμος αλλά και η διοίκηση των αγκάλιασε και από τότε δεν έφυγε από την οικογένεια της ΑΕΚ. Ακόμα και σήμερα ο Μιχαλής παραμένει ένας πιστός στρατιώτης της ΑΕΚ καθώς είναι γνωστό ότι μετά την απόσυρσή του ασχολείται επαγγελματικά με την προπονητική και εργάζεται στα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ.  Ένας ποδοσφαιριστής που έχει αφήσει την δική του ιστορία στο σύλλογο που αγάπησε και αγαπήθηκε.

Επιμέλεια φωτογραφίας: Opium-experience