ΑΕΚ σημαίνει επίθεση

Ο Κωνστανίνος Γιακουμίδης γράφει για το πως ο Μάσιμο Καρέρα αδικησε τον εαυτό του και την ομάδα του και πως καλείται να διορθώσει τις “ανορθογραφίες” που έχουν γίνει μέχρι το τέλος του έτους.

Η ενδέκατη αγωνιστική της Super League βρίσκει την ΑΕΚ σε μια όχι τόσο καλή κατάσταση. Η «Ένωση» καλείται να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, ένω λίγα 24ωρα πριν η Ευρώπη βγήκε εκτός κάδρου, κάτι που έγινε και με πολύ άκομψο τρόπο. Μέσα σε μία βδομάδα η «Ένωση» γνώρισε δύο εντός έδρας βαριές ήττες, δεχόμενη συνολικά 7 γκολ και πετυχαίνοντας μόνο δύο. Βέβαια η ευρωπαϊκή περιπέτεια στο σύνολό της ήταν οδυνηρή, καθώς σε πέντε αγώνες έχει ηττηθεί τέσσερις φορές και έχει δεχτεί 13 γκολ, ενώ απομένει η αναμέτρηση με την Λέστερ στην Αγγλία.

Πρόκειται για την δεύτερη χειρότερη παρουσία σε φάση ομίλων μετά από αυτή του 2018 για το Τσάμπιονς Λιγκ. Τι είναι αυτό όμως που έχει μετατρέψει την “refuse to lose” ομάδα σε σύλλογο με δημοσιοϋπαλληλική συμπεριφορά, την ίδια στιγμή που εντός των συνόρων τις περισσότερες φορές παίρνει το αποτελεσμα που χρειάζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Πως εξηγείται αυτή η Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ κατάσταση;

Σίγουρα τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει ο προπονητής. Είναι ακατανόητο πως ο Μάσιμο Καρέρα τις Κυριακές έχει εμπιστοσύνη στους παίκτες του, τους δίνει οδηγίες για το πώς θα ανοίξουν κλειστές άμυνες και πως θα κάνουν παιχνίδι από τα πλάγια, ενώ μεσοβδόμαδα τους αντιμετωπίζει σαν κώνους προπόνησης, που τους τοποθετεί όσο πιο κοντά τον ένα στον άλλο γίνεται για να μην αφήσει κενούς χώρους στον αντίπαλο.

Η διαφορετική αντιμετώπιση των παικτών μία σαν πρωταθλητές βαρέων βαρών και την άλλη σαν σάκους του μποξ, προκαλούν αμφιβολία, ανασφάλεια και σε τελική ανάλυση κόμπλεξ απέναντι σε αντιπάλους από άλλη χώρα ακόμα και όταν αυτοί είναι αποδεδειγμένα κατώτεροί τους (Ζόρια).

Προφανώς και οι περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ δεν είναι (αυτή τη στιγμή τουλάχιστον) για ανώτερο επίπεδο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως την δουλειά που κάνουν την Κυριακή στο πρωτάθλημα δεν μπορούν να την κάνουν και την Πέμπτη. Ειδικά όταν οι αντίπαλοί τους παρουσιάζουν και αυτοί αδυναμίες στο παιχνίδι τους που τους καθιστούν ευάλωτους όταν προσπαθήσεις να τις εκμεταλλευτείς.

Η σχεδόν μοιρολατρική αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων για τον Καρέρα μπορεί να είναι πιο εύκολη, για το σύλλογο όμως όχι. Στη κατάταξη των συλλόγων της Ουέφα δεν προσμετράται ποιον προπονητή είχες αλλά τι αποτελέσματα έφερες. Και φέτος μέχρι τώρα, ο Κολονέλο έφερε θετικό αποτέλεσμα στον όμιλο.

Η «Ένωση» είναι ένα σωματείο που η συμμετοχή απλά στη φάση των ομίλων της ευρωπαϊκής διοργάνωσης που διαγωνίζεται, είναι λιγότερο ή περισσότερο, το ελάχιστο των προσδοκιών που έχουν όσοι σχετίζονται με το κλαμπ. Η θετική πορεία αρχίζει από την φάση των 32, και στην ιδεατή εξέλιξη, μέχρι τα προημιτελικά (γιατί για παραπάνω μιλάμε για υπέρβαση επικών διαστάσεων).

Κάποιος πρέπει να εξηγήσει στον προπονητή τι απαιτήσεις και προσδοκίες υπάρχουν. Αν ο Ιταλός πιστεύει πως το υλικό που έχει στα χέρια του δεν πληρεί ούτε στο ελάχιστο τις απαιτησεις της διοργάνωσης έπρεπε να είχε τοποθετηθεί επ’ αυτού στη αρχή της σεζόν και να ζητήσει την ανάλογη ενίσχυση σε όσες θέσεις έβλεπε αδυναμία, χωρίς να συμβιβαστεί (όπως όλοι υποπτευόμαστε πως έκανε τουλάχιστον στη θέση του τερματοφύλακα).

Αν έχεις αμφιβολίες για την άμυνα της ομάδας σου φροντίζεις να επιτίθεσαι και να πιέζεις άμεσα όταν χάσεις την μπαλα για να ανακτήσεις άμεσα την κατοχή έτσι ώστε να αμυνθείς όσο το δυνατό λιγότερο, όχι να κάθεσαι μαζικά πίσω προκειμένου να αποκρούεις το ένα επιθετικό κύμα μετά το άλλο.

Τη φύση του συλλόγου τη καθορίζει ο ρόλος που διαδραματίζει στο πρωτάθλημα και παραδοσιακά η ΑΕΚ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο με μόνιμους στόχους την κατάκτηση των εγχώριων διοργανώσεων. Ο ρόλος που επομίζεται η «Ένωση» στα ματς που δίνει είναι αυτός του φαβορί και αυτό αποτελεί το DNA της. Δεν γίνεται να κατεβαίνει στα ευρωπαϊκά ματς σαν το απόλυτο αουτσάιντερ ακόμα και όταν παίζει με μεγαλύτερης δυναμικότητας αντιπάλους, γιατί πολύ απλά έτσι απεμπολίζει και τις λιγοστές πιθανότητες που έχει για τη νίκη. Γατί ΠΑΝΤΑ έχει πιθανότητες νίκης και ο ασθενέστερος εκ των δυο αντιπάλων, αρκεί να τις διεκδικήσει.

Και πως γίνεται αυτό; Αγωνιζόμενος με σοβαρότητα, συγκέντρωση, κάνοντας αυτό που γνωρίζει πως κάνει σωστά -αποφεύγοντας το εξεζητημένο. Με τέτοια προετοιμασία κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να πετύχεις κάτι καλό. Όταν όμως αποφασίζεις σε κομβικό αγώνα που θες μόνο νίκη να ξεκινήσεις τον επί 19 μήνες ανενεργό τερματοφυλακά σου, τότε πας γυρεύοντας. Επιδεικνύεις αλαζονεία που θα σε οδηγήσει στην πτώση, όπως ακριβώς έγινε και στο παιχνίδι με τη Ζόρια.

Πόσο μάλλον όταν έχεις για τερματοφύλακες τον Τσιντώτα και τον Αθανασιάδη, δηλαδή φιλότιμους αλλά μέτριους τερματοφύλακες. Για να μην το πάμε πολύ μακριά ο Μπάρκας αποκτήθηκε στα 22 του με 600.000€ ενώ ο Τσιντώτας στα 24 του σαν ελεύθερος και ο Αθανασιάδης στα 26 πάλι σαν ελεύθερος και αφού και οι δύο έμειναν «στον πάγο» για πολλούς μήνες από την προηγούμενή τους ομάδα. Αν και οι άλλοι δύο ήταν εξίσου καλοί, δεν θα έρχονταν στην ηλικία που ήρθαν σαν ελεύθεροι, ούτε οι προηγούμενοι σύλλογοί τους θα τους κρατούσαν ανενεργούς στερούμενοι των ικανοτήτων τους.

Ο Μπάρκας, στην κοινή τους θητεία με τα κιτρινόμαυρα ποτέ δεν απειλήθηκε ως προς την μονιμότητα στη βασική 11αδα (και δίκαια), όπως και ήταν τα τελευταία χρόνια το πρώτο φαβορί να φύγει με μεταγραφή. Κανένας από τους άλλους δύο δεν δημιουργεί την εντύπωση πως θα φέρει πρόταση για μεταγραφή εκτός και αν ο Ίβιτς βγάλει πάλι λαγό από το καπέλο. Αλλά τα θαύματα σπανίζουν.

Μένουν οι εγχώριες διοργανώσεις λοιπόν για τον Καρέρα ώστε να αποδείξει ότι επάξια βρίσκεται στο τιμόνι της ΑΕΚ. Και οι πιο κομβικές στιγμές από τις οποίες θα κριθεί είναι τα ντέρμπι. Εκεί που θα κληθεί η «Ένωση» να δείξει πως μπορεί και στα δύσκολα, όπως είναι και το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.

Μέχρι τις πρώτες μέρες του νέου έτους ο Καρέρα θα έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του (6/12 Παναθηναϊκός, 16/12 Ολυμπιακός -ΟΑΚΑ, 03/01 Ολυμπιακός -Καραϊσκάκης). Το παιχνίδι με την Λέστερ στις 10/12 δεν το μετράω γιατί απέδειξε πως δεν το έχει. Ακόμα και διπλό να πάρει στην Αγγλία δεν έχει πλέον τόση σημασία. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν και δύο ματς  “must win” (ένα εκτός έδρας παιχνίδι με τον Απόλλωνα και ένα εντός με το Βόλο).

Ώρα να αφήσει τους πειραματισμούς ο αλενατόρε Μάσιμο και να βάλει την ομάδα να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να παίξει επίθεση.