Ο Θοδωρής Γεωργάκης γράφει στο aek-fans.gr για την χθεσινή γκέλα της Εθνικής κόντρα στη Γεωργία και σχολιάζει τον τεχνικό της Γεωργίας Βίλι Σανιόλ

Και βέβαια μας ενόχλησε η αποτυχία της Εθνικής με την Γεωργία, μια αποτυχία, η οποία, ουσιαστικά, με το καλημέρα των Προκριματικών, αν θέλομε να είμαστε ρεαλιστές, μας αφήνει έξω απ’ την Παγκόσμια Διοργάνωση στο Κατάρ. Υπήρχε μια χρυσή ευκαιρία να επενδύσει η Εθνική Ελλάδος πάνω στην επιτυχία στην Γρανάδα και αυτή πήγε στράφι, γιατί ξεκάθαρα, αυτή η ομάδα έδειξε πως δεν μπορεί να σταθεί στο δημιουργικό παιγνίδι, όταν πρέπει. Θα ισχυρισθεί κανείς ότι και με τον Ότο η άμυνα ήταν το μεγάλο μας πλεονέκτημα και μόνο με αυτή προχωρήσαμε…. Σαφέστατα. Όμως είχες στην επίθεση τέτοιους ποιοτικούς παίκτες που θα σου έκαναν το γκολ, έστω και στην υποψία της ευκαιρίας… Και στον αγώνα με την Γεωργία οι επιθετικοί σου παίκτες ήταν άφαντοι…

Αντίθετα, με την Εθνική μας ομάδα, είδαμε μια συμπαγή ενδεκάδα απ’ την Γεωργία, που ακτινοβολούσε <<ΥΓΕΙΑ>> και έπαιζε πραγματικά σύγχρονο ποδόσφαιρο! Το μέγα πλεονέκτημα ήταν οι γραμμές της όλες κοντά σε ολόκληρο τον αγώνα, παίκτες αθλητικοί και ολοκάθαροι αγωνιστικά και ένας προπονητής, ο Γάλλος Βίλι Σανιόλ, που, πραγματικά, όχι απλά έδωσε ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος, αλλά παρουσίασε μια Εθνική Γεωργίας σε πολύ υψηλό επίπεδο. Δεν γνωρίζω τι διαδρομή σε συλλόγους έχει κάνει ο Γάλλος τεχνικός, αλλά εκείνο που είδα είναι πως παρουσίασε μια Εθνική Γεωργίας, την οποία θαύμασε κάθε Έλληνας φίλαθλος και η οποία βοούσε ότι ήταν ομάδα του προπονητή και δουλεμένη! Και ο άθλος του μεγιστοποιείται, δεδομένου ότι, σαν ομοσπονδιακός τεχνικός, ελάχιστες μέρες έχει τους παίκτες στα χέρια του και μάλιστα μια πανσπερμία παικτών από διαφορετικά πρωταθλήματα!
Ξεκίνησε συντηρητικά τον αγώνα με μια αμυντική τακτική, αλλά τακτική που φαινομενικά ήταν συντηρητική, μα σε κάθε ξεπέταγμα μπροστά <<μύριζε>> η ομάδα του το γκολ. Και όταν με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου έβαλε τους παίκτες του στο τερέν ήταν ξεκάθαρο πως στόχευε στη νίκη.

Ο Βίλι Σανιόλ! Μια παγκόσμια ποδοσφαιρική προσωπικότητα, με παραστάσεις τεράστιες και εμπειρίες, μας φανέρωσε έναν μοντέρνο τεχνικό, που φτιάχνει μια <<σιδερένια ομάδα>> στην μέχρι χθες ανυπόληπτη ποδοσφαιρικά Γεωργία… Ακόμη και αν αποκλεισθεί, που θα αποκλεισθεί, γιατί οι πρώτες αγωνιστικές έδειξαν καπαρωμένες τις δύο θέσεις πια από Ισπανία και Σουηδία, έχει δημιουργήσει μια απίθανη ενδεκάδα! Έτσι έδειξε στον μεταξύ μας αγώνα. Δεδομένου, μάλιστα, όπως ο ίδιος δήλωσε, πως έπαιξε ακόμη καλύτερα η Γεωργία με την Ισπανία και την Σουηδία, φαντάζομαι πως έχει κάνει σπουδαία δουλειά στην Τυφλίδα ο Σανιόλ!!!

Στην προσπάθειά του αυτή, όμως, ο Σανιόλ, φαίνεται πως, εκτός απ’ το ανερχόμενο αστέρι του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τον Κβαρατσκέλια έχει στη διάθεσή του και μια πλειάδα παικτών με πολύ ταλέντο! Ούτε μάνατζερ είμαι, ούτε σκάουτερ… Έχοντας, όμως, απ’ την δεκαετία του 1980 στα γήπεδα και κοντά στην ΑΕΚ, εστίασα πάνω σε τρεις Γεωργιανούς ποδοσφαιριστές. Τον αριστερό μπακ Γκιορμπατζίτζε, τον στόπερ Ντβάλι και το αμυντικό χαφ, τον φαλακρό, τον Κανκάβα νομίζω, δεδομένου, μάλιστα, πως η ΑΕΚ βρίσκεται σε περίοδο διερευνητικών επαφών για νέα στελέχωση της ομάδος, σίγουρα κάποια <<Κιτρινόμαυρα>> μάτια θα ήταν στραμμένα στον αγώνα σε Γεωργιανούς παίκτες, θέλω να πιστεύω… Άλλωστε απ’ την Γεωργία έχομε στην ΑΕΚ τον εκπληκτικό Τιμούρ Κετσπάγια!

Ο αριστεροπόδαρος στόπερ Ντβάλι, ο οποίος θαρρώ παίζει στην Φερεντσβάρος, έδειξε εκπληκτικά στοιχεία τόσο αμυντικά όσο και δημιουργικά. Πανύψηλος και δυνατός και ψηλά και χαμηλά, με αθλητικό δέμας, έδειξε και τεχνικές αρετές, αφού κατέβαζε και μεταβίβαζε με επιτυχία την μπάλα όταν έπρεπε, με καλή τεχνική κατάρτιση. Έπειτα ο αριστερός μπακ, ο Γκιορπμαζίτζε, ήταν απ’ τους καλύτερους του γηπέδου! Ταχύτατος, πέταξε σε κάποια φάση τη μπάλα μπροστά και έφυγε σαν βέλος, δυνατός αμυντικά και με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση είναι ένα μοντέρνο μπακ που θέλει κάθε ομάδα. Δεν γνωρίζω, αλλά αν και ηλικιακά είναι σε καλό σημείο, τότε η προσοχή πάνω του πρέπει να είναι δεδομένη για την ΑΕΚ!

Όλα τα λεφτά, όμως, για την Γεωργία, ήταν ο αμυντικός χαφ, ο φαλακρός, ο Κανκάβα! Έτσι πρέπει να είναι ο σύγχρονος αμυντικός χαφ, αφού γύρω από αυτή τη νευραλγική θέση δομούνται οι ομάδες! Δέσποζε σε όλο το γήπεδο. Παρόμοια περίπτωση αν θυμάσθε έχομε δει τον Αυστριακό Χολχάουζερ… Δυνατός φοβερά, αλλά και τεχνίτης ο Γεωργιανός, έκοβε, δημιουργούσε και ήταν πανταχού παρών με αστείρευτεςς δυνάμεις! Ειδικότερα, στο τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα, όταν η Εθνική Ελλάδος πέρασε εφιαλτικά, ο Κανκάβα ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα, προωθούσε συνεχώς την μπάλα και πήρε φωτιά η περιοχή μας! Κατά την προσωπική μας άποψη είναι η επιτομή του σύγχρονου αμυντικού χαφ, που γύρω του χτίζεται κάθε ομάδα! Αν και αυτός ηλικιακά είναι σε καλό επίπεδο, μπορεί να διαπρέψει στο Ελληνικό πρωτάθλημα…