Ο Ερρίκος Σουλολλάρι γράφει στο aekfans.gr για το ελληνικό στοιχείο της Ένωσης που μειώνεται συνεχώς και σχολιάζει την καινούργια διαφορετική κατάσταση που έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα. 

Είναι ευρύτατα γνωστό πως αυτή την 6ετία η ΑΕΚ στόχευσε σε ένα πλαίσιο ανάδειξης και παγίωσης του ελληνικού στοιχείου. Μια στρατηγική που φέρει την υπογραφή του Μελισσάνιδη! Ο ισχυρός άντρας της ΠΑΕ από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την ΑΕΚ είχε στο μυαλό του το συγκεκριμένο σχέδιο, πέρα από το γήπεδο που ήταν μείζονος σημασίας για τον ίδιο.

Ένα σχέδιο που επί της ουσίας το έφερε εις πέρας καθώς η ΑΕΚ μέχρι πρότινος ήταν η μοναδική Ελληνική ομάδα που είχε ένα μεγάλο ποσοστό από Ελληνόπουλα στο ρόστερ της. Μπάρκας, Λαμπρόπουλος, Μπακάκης, Οικονόμου, Γαλανόπουλος, Κλωναρίδης, Μάνταλος, Μπακασέτας, δεν ήταν μόνο Ελληνοπούλα αλλά και ραχοκοκαλιά της Ένωσης,. Εν ολίγοις ο κορμός της! Ένα κορμός που πέρασε και από την Εθνική ομάδα καθώς μέσα από την ΑΕΚ οι περισσότεροι κατάφεραν με το σπαθί τους να φορέσουν το εθνόσημο.

Ωστόσο, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή βλέπουμε πως αυτός ο κορμός έκανε το κύκλο του. Η ΑΕΚ με αυτό σχέδιο σε αυτή την 6ετια κατάφερε λίγο πολύ να πάρει ένα κύπελλο, να φτάσει 4 συνεχόμενες φορές σε τελικό κυπέλλου, να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να έχει μια συμμετοχή σε Ευρόπα λιγκ και Τσάμπιονς λιγκ. Ειδικά το τελευταίο είναι μεγάλη επιτυχία αν αναλογιστούμε  το μέγεθος της διοργάνωσης.

Όμως δεν γίνεται συνέχεια να βασίζεσαι στο Ελληνικό στοιχείο. Ήρθε η ώρα η ΑΕΚ να αλλάξει τακτική και να αφήσει πίσω της αυτή την τακτική. Δεν μπορείς αν θες να εξελιχθείς ποδοσφαιρικά να επενδύσεις στον Αλμπάνη και στον Γιαννίωτα. Κακά τα ψέματα, το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ένα ταβάνι και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.

Αυτό το γεγονός φαίνεται να πέρασε από τα αφτιά του Μελισσάνιδη και έτσι αποφάσισε να πάρει το ρίσκο και να πάει σε μια τελείως διαφορετική μετάβαση με σκοπό να δούμε μια εντελώς διαφορετική ΑΕΚ. Βέβαια, μια τέτοια μετάβαση, απαιτεί υπομονή και στήριξη. Και όπως έχω προαναφέρει στο προηγούμενο μου άρθρο χρειάζεται και η ίδια η διοίκηση να στηρίξει αυτό το πλάνο.

Εν παραδείγματι, αφού αποφάσισε να πουλήσει τον Μπακασέτα, ορθώς κατά εμέ, χρειάζεται τώρα στη θέση του Τασούλη, να έρθει κάποιος που να είναι καλύτερος από τον Μπακασέτα. Να μην φτάσουμε δηλαδή στο σημείο να ζητάμε σε 2-3 χρόνια τον Μπακασέτα πίσω. Αλλά αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι ο ορθολογικός σχεδιασμός.

Τι εστι ορθολογικός σχεδιασμός; Όταν λέμε ότι θέλουμε έναν εξτρεμ με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά πρέπει να έρθει εξτρέμ και όχι επιτελικός μέσος. Όταν λέμε ότι θέλουμε έναν σεντέρ μπακ με τα χαρακτηριστικά του Βράνιες, πρέπει να το κάνουμε πράξη κι όχι να φέρουμε κάποιον με διαφορετικά χαρακτηριστικά γιατί μας έκαστε η καλή.

Η ΑΕΚ εκεί την πάτησε πέρσι! Ενώ ήξερε ευθύς εξ αρχής τι χρειαζόταν η ομάδα δεν κατάφερε ποτέ να κλείσει τις τρύπες. Τι να πρώτο πεις! Το ότι δεν βρέθηκε ο εξτρεμ που θα ξεκλειδώνει τις άμυνες και να καλύψει το κενό του Λάζαρου.  Το ότι δεν αποκτήθηκε ο Χαφ που θα έκανε την διαφορά στη μεσαία γραμμή. Το ότι ουδέποτε καλύφθηκε η θέση του Βράνιες. Αυτές ήταν μερικές αστοχίες που κόστισαν στην ΑΕΚ όχι μόνο χάσει από νωρίς το πρωτάθλημα αλλά να βρεθεί και στη 3η θέση.

Αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή προσωπικά βλέπω πως αυτό πάει κάπως να αλλάξει. Η ΑΕΚ του Καρντόσο δείχνει να έχει πλάνο και φαίνεται πως  στοχεύει σε συγκεκριμένους παίκτες. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να πούμε και να κρίνουμε για αυτό και περιμένουμε να τελειώσουν οι μεταγραφές για να έχουμε μια πλήρη εικόνα. Προσωπικά βλέπω ότι μέχρι στιγμής η ΑΕΚ κινείτε σε σωστό δρόμο. Αν γίνουν όλα αυτά που προανέφερα πιο πάνω δηλαδή καλύψουμε σε ένα μεγάλο ποσοστό τα κενά μας με ποιοτικούς παίκτες, πιστεύω θα δούμε ωραία πράγματα.

ΥΓ: Πάντως παρακολουθώ πώς πολλοί είναι εκείνοι που στην περίπτωση του Μπακασέτα μιλάνε για ξεπούλημα. Αυτοί που τόσο καιρό μας έγραφαν συνεχώς πως δεν γίνεται άλλο να βλέπουμε Μπακασέτα εξτρέμ.