Πως γίνεται αυτή η ομάδα, με αυτό το υλικό που πριν 5 μήνες σε έκανε να έχεις πιεσόμετρα δίπλα σου και η αγωνία να χτυπάει κόκκινο τώρα να σε καθησυχάζει από το πρώτο δεκάλεπτο; Πως γίνεται να βάζει ένα γρήγορο γκολ και μετά να μην απειλείται καθόλου; Κι όμως γίνεται όπως έλεγε και ο αγαπημένος μας Παντελίδης! Με τον Καρέρα όλα γίνονται. Γράφει ο Ερρίκος Σουλολλάρι 

Είναι γεγονός πως  η ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα όχι μόνο έχει αποκτήσει αγωνιστικό χαρακτήρα αλλά έχει μάθει να καθαρίζει τα ματς σε βαθμό που ακόμα αδυνατείς να το πιστέψεις. Πως γίνεται αυτή η ομάδα, με αυτό το υλικό που πριν 5 μήνες σε έκανε να έχεις πιεσόμετρα δίπλα σου και η αγωνία να χτυπάει κόκκινο τώρα να σε καθησυχάζει από το πρώτο δεκάλεπτο; Πως γίνεται να βάζεις ένα γρήγορο γκολ και μετά να μην απείλησε καθόλου; Κι όμως γίνεται όπως έλεγε και ο αγαπημένος μας Παντελίδης!

Ο Καρέρα αποδεικνύει μέρα με την μέρα πως είναι ένας κανονικός προπονητής που έχει βάλει ευθύς εξ αρχής τον πήχη ψηλά και η δουλειά του είναι εμφανή μέσα στο γήπεδο. Κατάφερε μέσε μικρό χρονικό διάστημα να καταργήσει τα πιεσόμετρα και να επαναφέρει την ηρεμία! Ναι αυτή την σιγουριά που ούτε επί Χιμένεθ την είχαμε. Γιατί μπορεί η ΑΕΚ να είχε μια πολύ καλή ομάδα και να ήταν οικογένεια όμως εκείνη την περίοδο δεν έλειψαν τα πιεσόμετρα σε πολλά ματς. Εξάλλου επί Χιμένεθ το να ανατρέπει η ΑΕΚ τα σκορ είχε γίνει συνήθεια.

Εδώ όμως έχουμε κάτι διαφορετικό! Έχουμε έναν προπονητή ο οποίος βγάζει μια σιγουριά προς τα έξω! Πλέον όταν με ρωτάει κόσμος πως βλέπω το ματς πχ στη Νέα Σμύρνη απαντάω πως έχω εμπιστοσύνη στον Καρέρα και όλα θα πάνε καλά. Αυτό δεν μπορούσα να το πω επί Ουζουνίδη, η επί Κωστένογλου. Τότε έλεγα πως αν παίξει ο Λιβάγια αν είναι καλός ο Μαντάλος κάτι μπορεί να γίνει. Τώρα με τον Ιταλό στο πάγκο δεν στέκομαι τόσο αν θα παίξει ο Αραούχο ή ο Ολιβειρα αλλά στο γεγονός ότι ο Καρέρα θα διαβάσει σωστά το ματς και θα κάνει τα πάντα έτσι ώστε η ΑΕΚ να φύγει με την νίκη.

Κατά την ταπεινή μου άποψη στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα παίζουν το ρόλο τους! Εν παραδείγματι, το γεγονός ότι η ΑΕΚ επί Χιμένεθ μπορούσε να επιστρέψει από σκορ 2-0 εις βάρος ήταν  χαρακτηριστικό του Ισπανού που είχε μάθει τους παίκτες κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο να γίνονται «απάτσι» . Όπως δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι επί Ουζούνιδη η ομάδα μετά το 60΄ καταρρέε αγωνιστικά και ψυχολογικά και έπειτα τα αποδυτήρια έγιναν όπως έγιναν. Δεν είναι ευκόλη υπόθεση να καταφέρεις να κερδίζεις τα αποδυτήρια και να περάσεις την δική σου φιλοσοφία τους παίκτες. Για να είμαι ειλικρινείς  αυτό  μόνο ένας κανονικός προπονητής μπορεί να το περάσει. Και επί εποχή Μελίσσανίδη μόνο τρεις είχαν αυτή την δυνατότητα. Ο Πογιετ, ο Χιμένεθ και τώρα ο Καρέρα! Ας ελπίσουμε λοιπόν εκεί στην ΠΑΕ να μην βγάλουν πάλι τα ματάκια τους. Γιατί όταν δεν κρατάς Χιμένεθ και πας σε επιλογές Ουζουνίδη- Καρντόσο κάνεις πισογύρσιμα ολικής και δεν το λέω εγώ αυτό το λένε τα γεγονότα.

Ας αφήσουμε όμως το παρελθόν και να καταπιαστούμε από το παρόν εκεί που η ΑΕΚ του Καρέρα αρχίζει και αρέσει και επιθετικά. Μέχρι πρότινος η ΑΕΚ έδινε την εντύπωση ότι σε όλα τα ματς θα πήγαινε στο μισό μηδέν κάτι που έμενα προσωπικά δεν με χαλάει αλλά τελευταία βλέπουμε πως η ΑΕΚ κερδίζει σβηστά τον αντίπαλο με ευρύ σκόρ. Μετά το 4-0 επί του Παναιτωλικού ήρθε και η χθεσινή 3αρα απέναντι σε ομάδα όπως είναι ο ΟΦΗ. Το γράφω γιατί ο αντίπαλος ήρθε με κίνητρο στο ΟΑΚΑ καθώς καιγόταν για βαθμούς για να μπει στην 6άδα και μην ξεχνάμε πως ο φετινός ΌΦΗ είναι και η εκπλήξη του πρωταθλήματος. Κι όμως η ΑΕΚ μέσα στο δεκάλεπτο το καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες που ακόμα και το 3-0 στο ημίχρονο έμοιαζε φτωχό.

Βέβαια στο δεύτερο ημίχρονο αν ο Μάνταλος ήταν πιο εύστοχος το σκορ θα είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Επί της ουσίας βλέπουμε μια ομάδα που τελικά δεν κλείνεται μονάχα πίσω αλλά όταν χρειάζεται μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη μπροστά και να σκορπίσει γκολ. Όμως οι επιθέσεις της δεν γίνονται τυχαία αλλά με σχέδιο καθώς όταν μια επίθεση τελειώνει τότε οι παίκτες γυρνάνε στην άμυνα και εγκλωβίζουν τον αντίπαλο σε βαθμό που ο Τσιτώντας να γίνεται θεατής του αγώνα.

Σε αυτό βέβαια παίζει ρόλο ο πολύ ανεβασμένος Κριστιστισιτς που έχει δέσει άψογα με τον Σιμάνσκι στο κέντρο και βέβαια η αμυντική λειτουργία η οποία μοιάζει με απροσπέλαστο τοίχος.  Ακόμα και όταν στόπερ αγωνίζεται ο Λοπεζ! Όποτε κατανοεί κανείς πως η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν οφείλεται μονάχα στο υλικό αλλά και στην δουλεία που γίνεται στις προπονήσεις. Εδώ πήγαμε με Τζανετόπουλο και Μπακάκη στα στοπερ μέσα στο Μιλάνο και πήραμε αποτέλεσμα. Όμως αυτά γίνονται μόνο όταν έχεις κανονικό προπονητή στο πάγκο που ξέρει πως να  περάσει την συγκεκριμένη φιλοσοφία.

Ποιο είναι το συμπέρασμα γύρω απ΄ολα αυτά; Μα φυσικά πως η ΑΕΚ του Καρέρα δείχνει πως είναι για μεγάλα πράγματα. Πλέον έχοντας περάσει λίγος καιρός μπορούμε να το γράψουμε. Αυτός ο προπονητής πρέπει να μείνει το καλοκαίρι και να στηριχθεί αντίστοιχα έτσι ώστε η επόμενη σεζόν να μην πάει χαμένη. Γιατί τώρα όλοι βλέπουμε πως αν ο Καρέρα είχε έρθει μετά τον Καρντόσο η ΑΕΚ πολύ πιθανόν στα play off να διεκδικούσε το πρωτάθλημα στα ίσα.

ΥΓ: Εξαιρετική η φωτογραφία με την φάπα του Καρέρα στον Λιβάγια. Δείχνει πως ο Ιταλός έχει κερδίσει τα αποδυτήρια!

ΥΓ: Κρίμα να παίζει η ΑΕΚ σε άδειο ΟΑΚΑ. Εύχομαι του χρόνου να παίζουμε στη Ριζούπολη διπλά στο σπίτι μας!