Ο Θοδωρής Γεωργακής γράφει στο aek-fans.gr για το κομβικό αγώνα της ΑΕΚ στη Κρήτη κόντρα στον ΟΦΗ και σχολιάζει το παθητικό ποδόσφαιρο που πρέπει να αφήσουν πίσω οι κιτρινόμαυροι
Ο ίδιος ο Μάσιμο Καρέρα χαρακτήρισε κομβικό τον αγώνα στην Κρήτη και σίγουρα έχει απόλυτα δίκιο, γιατί θα δείξει ξεκάθαρα αν η ομάδα θα καταλάβει την δεύτερη θέση, αν, μάλιστα, ο ΠΑΟΚ σκοντάψει στο σαφώς δυσκολότερο παιγνίδι του με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ, αλλά είναι κομβικό παιγνίδι και για έναν ακόμη σπουδαίο λόγο, πρέπει η ομάδα του να αποτινάξει από πάνω της την μίζερη πρεμιέρα των πλέϊ οφς και να δείξει πως είναι το αφεντικό και για το Κύπελλο, τον δεύτερο στόχο της, αλλά και η καλή εικόνα απ’ την άφιξη του Ιταλού και εφεξής να μην πάει στον βρόντο…
Όμως για να συμβεί η ευόδωση αυτού του διπλού στόχου για ΤΛ και Κύπελλο πρέπει σαφέστατα και ο Καρέρα και η ομάδα να αποτινάξουν από πάνω τους αυτό το ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, που έδειξαν την περασμένη Κυριακή στον αγώνα με τον ΠΑΟ, όταν η φοβικότητα και η παθητικότητα, σαν διάχυτα αγωνιστικά γνωρίσματα της ΑΕΚ, έκαναν τον ΠΑΟ να μοιάζει με Μπαρτσελόνα… Η λογική παίζω συντηρητικά, μένω πίσω, και προσπαθώ να κλέψω μπάλες, για να πάω στην αντεπίθεση θα είναι καταστροφική και στην Κρήτη, αν εφαρμοσθεί… Επιτέλους, ποδόσφαιρο κυριαρχίας απ’ την ΑΕΚ… Τι πάει να πει είναι θέμα υλικού… Μια χαρά είναι το υλικό αυτή την εποχή… Ούτε οι άλλοι έχουν υπερομάδες… Απλά χρειάζονται σωστές επιλογές και παικτών και θέσεων, και όχι αγωνιστικό σαρδάμ, όπως την περασμένη Κυριακή…
Και το σπουδαιότερο, ο Καρέρα πρέπει να δείξει πιο γρήγορα αντανακλαστικά για καθοριστικές παρεμβάσεις στην ενδεκάδα, αν κάτι δεν πάει καλά και μα μην περιμένει το εβδομηκοστό λεπτό… Γνωρίζει σαν ποδοσφαιράνθρωπος πως στους αγώνες υπάρχει το στοιχείο του <<ωφέλιμου χρόνου>>, δηλαδή το πρώτο τριαντάλεπτο, το οποίο τροχιοδεικτικά σου δείχνει την πορεία που θα ακολουθήσει η ομάδα στο ενενηντάλεπτο συνολικά… Και εδώ πρέπει να επέμβεις δυναμικά, διαφορετικά θα κυνηγάς και τον χρόνο και το σκόρ για να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα… Το εβδομηκοστό λεπτό διόρθωσης των ανορθογραφιών απλά παραπέμπει σε καταστάσεις σύγχυσης και νιρβάνας…
Η ομάδα του ΟΦΗ έχει το ίδιο προσόν με αυτή του ΠΑΟ, δυνατή και σφιχτή άμυνα που δεν δεν δίνει χώρους στον αντίπαλο και καλούς χειριστές της μπάλας στον χώρο του κέντρου που την κυκλοφορούν με άνεση και δημιουργούν οργανωμένες επιθέσεις. Σαφέστατα θα την βοηθήσει το μικρό γήπεδό της, το οποίο γνωρίζει άριστα, αλλά και ο αέρας που απόχτησε εφέτος η Κρητική ομάδα με τις εξαίσιες εμφανίσεις της.
Τα πράγματα, ως εκ τούτου, για την ΑΕΚ δεν θα είναι εύκολα. Ο Καρέρα πρέπει να δώσει ρεσιτάλ και κυρίως να επιλέξει ενδεκάδα – αντίδοτο στις αρετές των Κρητών. Πρώτο μέλημά του να αξιοποιήσει το momentum Λιβάγια και να φέρει τον Κροάτη κοντά στην αντίπαλη περιοχή, όπου είναι κίνδυνος – θάνατος στις επαφές του με την μπάλα, αν τον ξαναστείλει και πάλι αριστερά να συγκλίνει σίγουρα θα ξαναχάσει πολύτιμο σκοραριστικό χρόνο ο Κροάτης, γιατί θα τον κλείσουν οι Κρητικοί, δεν θα του αφήσουν περιθώρια διαγώνιων κινήσεων. Χίλιες φορές καλύτερα ο Μάνταλος αριστερά να συγκλίνει, μια θέση που την γνωρίζει και άριστα και παραγωγικά.
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι ο Βέρντε. Πρέπει να γίνει ουσιαστικότερος… Παίζει σε ομάδα και όχι σε αλάνα… Δεν είναι παιγνίδι αυτό από παίκτη ο οποίος πληρώνεται <<αρμυρά>> και ήρθε να κάνει την διαφορά… Ουσία θέλει η ομάδα απ’ τον Βέρντε, όχι νάζια με την μπάλα, με δεδομένο , μάλιστα, πως δεν είναι και ο καλύτερος τακτικά, μη ακολουθώντας πολλές φορές των μπακ του όταν επιτίθεται… Χίλιες φορές καλύτερα ο Αλμπάνης, ο οποίος και τακτικά είναι συνεπέστερος του Ιταλού, και είναι απορίας άξιον πως δεν χρησιμοποιήθηκε και στον αγώνα με τον ΠΑΟ αλλαγή, όταν ο Καρέρα έβλεπε επί ογδόντα λεπτά έναν ανούσιο και επιπόλαιο Βέρντε…
Συνοπτικά. Οι στόχοι της φετινής ΑΕΚ περνάνε απ’ τον λαβύρινθο του … Μινώταυρου μεταφορικά και κυριολεκτικά… Το ζητούμενο είναι να βρει τον <<Μίτο της Αριάδνης>> και ο Καρέα και οι παίκτες…
Θοδωρής Γεωργάκης
Γεννήθηκα στην Λευκάδα. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες. Ξεκίνησα δημοσιογραφική καριέρα το 1985 απ’ την Μεγάλη Δημοσιογραφική Σχολή του και δούλεψα σε πολιτικές και αθλητικές Αθηναϊκές εφημερίδες. Το 1998 μεταπήδησα στον οικονομικό τομέα σαν διευθυντικό τραπεζικό στέλεχος. Απ’ το 2014 επαναδραστηριοποιούμαι στον δημοσιογραφικό χώρο, αλλά και στον συγγραφικό χώρο με βιβλία λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου.