Ο Κωνσταντίνος Γιακουμίδης γράφει στο aek-fans.gr για την χθεσινή ήττα της ΑΕΚ στο τελικό και σχολιάζει όλους του πρωταγωνιστές.
O τελικός κυπέλλου της περσινής χρονιάς ολοκληρώθηκε και οι δύο ομάδες έδειξαν πως πραγματικά ήταν στο «περσινό» κλίμα. Ο Ολυμπιακός λόγω και του ελάχιστου χρόνου διακοπών που είχαν οι παίκτες, το έπιασαν από εκεί που το είχαν αφήσει. Γνωρίζοντας πως είναι καλύτεροι και με την πίστη πως ο,τι και να γίνει θα τα καταφέρουν.
Δυστυχώς για την ΑΕΚ οι γνωστές ανορθογραφίες, τα ίδια κακώς κείμενα έκαναν για μια ακόμα φορά την εμφάνισή τους. Η άμυνα με τις ανισορροπίες της, οι θέσεις που δεν κρατούσαν οι παίκτες, το λάθος που οδήγησε στο γκολ του Ραντζέλοβιτς και η γνωστή «ατυχία» που προηγήθηκε του γκολ σε δυο ευκαιρίες της «Ένωσης». Και για να τα λέμε όλα στο δεύτερο ημίχρονο η τύχη ανταπέδωσε σε μια φάση όπου ο Τσιντώτας κατάφερε να μπλοκάρει, αφού η μπάλα έχασε την φόρα της όταν πέρασε κάτω από το σώμα του.
Η ΑΕΚ δεν μπορεί να κοντράρει στα ίσα ούτε αυτόν τον Ολυμπιακό. Οι πειραιώτες παρατάχθηκαν με τον 18χρονο Τζολάκη στο τέρμα που μέχρι τώρα είχε αγωνιστεί μόνο μια φορά με την πρώτη ομάδα, με δεξι μπακ τον Μπρούνο που σε όλες τις διοργανώσεις μετρούσε 312 αγωνιστικά λεπτά (3,5 ματς δηλαδή) και αριστερό μπακ τον Τοροσίδη που θέλει να σταματήσει το ποδόσφαιρο αλλά έμεινε μόνο για αυτό το ματς!
Στον αντίποδα η ΑΕΚ κατέβηκε με την περσινή της 11αδα εκτός του Μπάρκα. Και μόνο αυτό τα λέει όλα. Στο 62’ η ΑΕΚ έκανε 2 αλλαγές και στο 73’ και ενώ ο Ολυμπιακός πιέζεται και έχει παραχωρήσει την κατοχή δεν κάνει αλλαγή γιατί δεν έχει λύσεις. Εκτός του Φορτούνη και του Καφού (!) δεν έχει κάποιον χρήσιμο -όπως πάει το παιχνίδι- παίκτη.
Σε κακή μέρα ο Καρέρα. Το παιχνίδι δεν του πήγε από την αρχή ο Αλμπάνης που δεν έγινε πολύ πιο αισθητός από τον Βέρντε, η αλλαγή πλευράς στον Λιβάγια εξαφάνισε τον Κροάτη που ήδη είχε ταλαιπωρήσει ο Μπρούνο. Ο Ολυμπιακός λόγω των μπακ ανάγκης που χρησιμοποίησε, κρατούσε χαμηλά τους πλάγιους μέσους του σαν κάλυψη. Οι παίκτες της «Ένωσης» πήγαιναν σε ενέργειες που κέρδιζαν πολλά κόρνερ έχοντας μέσα μόνο τον Ολιβέιρα του 1,85μ. που όμως δεν είναι καλός κεφαλοσφαιριστής όπως πχ. ήταν ο Πόνσε και ενώ στη άμυνα του αντιπάλου ήταν ο Μπα (1,92μ.) και ο Σισέ (1,97μ.). Οι γιόμες στο τελευταίο δεκάλεπτο έγιναν ο κανόνας και ενώ προστέθηκε και ο Σεμέδο (1,89μ.) από την άλλη πλευρά. Και σε καμία στημένη φάση δεν έγινε μια κομπίνα, κάτι που να δείχνει πως έχει δουλευτεί στη προπόνηση. Η αλλαγή του Μαχαίρα πιο πολύ σαν κίνηση απελπισίας φάνηκε παρά σαν τακτικής.
Βαπτίζοντας το ψάρι κρέας, γελάς κάποιον μια φορά. Ο Τσιντώτας από τον Λεβαδειακό ήρθε και εξελίχθηκε για καλό τέρμα ομάδων επιπέδου το πολύ πέμπτης θέσης (και ας έπιασε το πέναλτι). Ο Σβάρνας δεν είναι ακόμα το next big thing του ελληνικού ποδοσφαίρου στα σέντερ μπακ. O Κυριάκος Παπαδόπουλος στα 18 του έπαιρνε μεταγραφή στη Σάλκε και ο Παπασταθόπουλος στα 20 του στη Τζένοα. Ο Σβάρνας παίζει αναγκαστικά στην ΑΕΚ επειδή δεν υπάρχει καλύτερος του στα 22. Ο Τσιγκρίνσκι καλό θα ήταν να είχε συμπληρωματικό ρόλο στα κεντρικά μπακ και όχι να ξεκινάμε από αυτόν.
Ο Λόπεζ είναι το μπακ που στα 29 του ήρθε ελεύθερος από την Λας Πάλμας που υποβιβάστηκε. Δεν υπάρχει περίπτωση στα 31 να γίνει καλύτερος ή να παραμείνει όπως ήταν. Ο Μπακάκης τα τελευταία χρόνια σε ελεύθερη πτώση. Έπιασε το ταβάνι του και τώρα μόνο πέφτει. Φιλότιμος και για αλλαγή καλός. Μέχρι εκεί όμως. Ο Παουλίνιο ήρθε πέρσι σαν ελεύθερος από την Τσάβες η οποία υποβιβάστηκε στην Πορτογαλία γιατί δεν μπόρεσε να βάλει από κάτω της ομάδες όπως η Τοντέλα (ποια; )
Ο Σιμόες είναι ένας φιλότιμος τρεχαλατζής που όταν έχει στα πόδια του την μπάλα την πασάρει δεξιά – αριστερά και πίσω. Τίμιος αλλά περιορισμένης χρήσης. Ο Κρίστισιτς επανέλαβε μια ακόμα χαμηλή πτήση, χωρίς κάποιος να μπορεί να εξηγήσει τι είναι αυτό που χρειάζεται ο Σέρβος για να παίξει καλά. Η θητεία του στην ΑΕΚ είναι λιγοστές εκλάμψεις και στιγμιότυπα με μακρινές πάσες. Σε ομάδες δυναμικής Λάρισας δεν παίζει γιατί εκεί χρειάζονται μαχητές, σε ομάδες καλύτερες από την ΑΕΚ δεν παίζει γιατί τους είναι άχρηστος. Σε αυτή την ΑΕΚ βρήκε θέση.
Πέτρος Μάνταλος. Ο αρχηγός που αγαπάει την ομάδα και αυτή του το ανταποδίδει. Στα 29 του και μετά από δύο σοβαρούς τραυματισμούς η τύχη του γέλασε, μόνο για να του γυρίσει την πλάτη. Μεταγραφή με τρελά λεφτά παραλίγο να πραγματοποιηθεί αλλά στράβωσε την τελευταία στιγμή. Στην ΑΕΚ που θα γίνει πρωταθλήτρια στην θέση του Ολυμπιακού ο Μάνταλος κανονικά είναι να αγωνίζεται στην θέση του Κρίστισιτς. Ο κεντρικός μέσος που κρατάει την μπάλα, έχει καλή κοντινή μεταβίβαση , είναι μαχητικός και που με τις κατάλληλες προϋποθέσεις περνάει κάθετες μπαλιές. Το 8άρι που ψάχνει η ΑΕΚ τόσα χρόνια είναι ο Μάνταλος. 10αρι έπρεπε να ψάχνει η «Ένωση» τόσο καιρό.
Ντάνι Βέρντε. Προσωπικά θα κρατούσα τον Βαγγέλη Πλατέλλα να προσφέρει ακριβώς τα ίδια αν όχι περισσότερα και σίγουρα θα τον πλήρωνα και λιγότερα. Για αλλαγή μόνο και οι δύο.
Και οι δύο φίρμες της ομάδας. Οι παίκτες του εκατομμυρίου και βάλε…
Ο Ολιβέιρα θύμισε “περίπτερο”. Δεν δημιουργεί για τον εαυτό του και όταν τροφοδοτείται δεν ευστοχεί όσο συχνά θα έπρεπε. Σεντερ φορ παλιάς κοπής, που αρέσκεται να παίζει με πλάτη. Έχει ποιότητα αλλά όχι για 1 εκ. ευρώ. Μακάρι να με διαψεύσει αλλά βλέπω τον Ανσαριφάρντ να διεκδικεί στα ίσα την θέση στην 11αδα.
Μάρκο Λιβάγια. Το παιδί από το Σπλιτ που στα 17 του πήρε μεταγραφή στην Ίντερ και από τότε μέχρι το 2017 που ήρθε στην ΑΕΚ άλλαζε κάθε χρόνο ομάδα. Όσο κακός χαρακτήρας και να ήταν πιστεύετε πως αν ήταν ο σούπερ παίκτης, δεν θα τον κρατούσε κανένας σύλλογος; Δεν λέω ότι είναι κακός παίκτης, τουναντίον ο πιο ποιοτικός που έχει η ΑΕΚ είναι. Απλά δεν έχει πάρει ούτε ένα ντέρμπι μόνος του. Δηλαδή δεν είναι Αραούχο. Όταν ζητάς το μεγαλύτερο συμβόλαιο από όλους πρέπει να βγαίνεις μπροστά σε όλα τα παιχνίδια. Τα λεφτά με τα οποία αμοίβεται είναι τα σωστά. Δεν είναι για παραπάνω και τώρα που βρήκε τις συνθήκες να δείξει τι ποδοσφαιριστής είναι (που σε 7 διαφορετικές ομάδες δεν τα κατάφερε) θα έπρεπε να το μετρήσει λίγο παραπάνω.
Ο Δημήτρης Μελισσανίδης πρέπει να το πάρει απόφαση και να στελεχώσει την ΠΑΕ με άτομα που ξέρουν καλά την δουλειά τους. Ο Ίβιτς είναι μόνο η αρχή. Πρέπει και στις ακαδημίες να αλλάξουν πράγματα ώστε να αξίζει κάποιος παίκτης να ανέβει στην πρώτη ομάδα και να παίξει. Όχι να πάει δανεικός. Όχι να δοκιμαστεί. Μετά τον Γαλανόπουλο το χάος.
Επίσης πρέπει κάτι να γίνει με το σκάουτινγκ. Φτηνοί παίκτες με προοπτική, άμεσα εκμεταλλεύσιμοι. Ειδικά στην Λατινική Αμερική έπρεπε να υπάρχει ένας πρώην παίκτης της ομάδας σε κάθε χώρα να τσεκάρει και να προτείνει παίκτες που να αξίζουν. Πιο παλιά υπήρχε ο Ντε Μπαρτόλο (που έχει φέρει στην Ελλάδα Ροντρίγκο Γκάλο, Λούκας Βιγιαφάνιες, Φερνάντο Γοδόι, Φακούντο Περέιρα, Λεάντρο Βιγιάλμπα, Λούκας Φαβάλι, Νίκο Μαρτίνες, Ντιέγκο Μπεχαράνο, Πατίτο Ροντρίγκεζ αλλά και Αμπλαγιέ Φαγέ, Χουάν Ντίας) και το 2017 τον έδιωξαν. Τώρα τον πήρε ο Ολυμπιακός.
Στο όνομα του γηπέδου έγιναν κινήσεις που δεν επέτρεψαν στην ομάδα να βελτιωθεί. Με Οικονόμου, Άλεφ και Γιαννιώτα δεν καλύπτεις το κενό του Βράνιες, του Γιόχανσον ή του Μπαρμπόσα που είχε φύγει πριν 2 χρόνια. Όπως λάθος είναι να βάζεις τον εγωισμό σου πάνω από το συμφέρον του συλλόγου (Χριστοδουλόπουλος – Λαμπρόπουλος κ.α.) . Με την αποχώρηση του Χριστοδουλόπουλου και του Βράνιες η ΑΕΚ ξέμεινε από ηγέτες και δεν έχει αποκτήσει κανέναν έκτοτε. Η ομάδα πρέπει συνεχώς να προοδεύει και να βελτιώνεται όχι να μικραίνει.
Η 11αδα που έπαιζε Β’ εθνική το 2015 και αποκλείστηκε από το χέρι του Φράνκο Χάρα τουλάχιστον το πάλευε. Γυάλιζε το μάτι των παικτών. Ήξερες πχ. ότι με μέγιστο το 10 ήταν του 6 αλλά έπαιζαν σχεδόν κάθε φορά για 6. Με μισθοφόρους χαμηλής ποιότητας δεν πας πουθενά. Και η ΑΕΚ τώρα έχει αρκετούς από αυτούς.
ΥΓ. Όχι ότι επηρέασε το αποτέλεσμα αλλά ο Κάιπερς δεν δικαιολόγησε την φήμη του. Με τέτοια καλή συμπεριφορά από τους παίκτες και οι Έλληνες μια χαρά τα φέρνουν βόλτα.
Κωνσταντίνος Γιακουμίδης
Aπό παιδί ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Είχα την τύχη οι παιδικές μου παραστάσεις να περιλαμβάνουν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού το ’87, την κυριαρχία του Μάικλ Τζόρνταν και την τριγωνομετρία στο χορτάρι που παρουσίαζε η ΑΕΚ την τριετία 1992-94.
Αν και η καρδιά μου ήταν στο ποδόσφαιρο το πρώτο μου δελτίο ήταν σε ομάδα μπάσκετ. Και επειδή γρήγορα κατάλαβα πως δεν είχα αρκετό ταλέντο να γίνω επαγγελματίας αθλητής, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό με άλλο τρόπο. Γράφοντας για αυτόν.
Έχοντας διαγράψει κάποια πράγματα από την “bucket list” μου το επόμενο είναι να ασχοληθώ ενεργά με την δημοσιογραφία. Και αυτή την στιγμή το πραγματοποιώ με το να αρθρογραφώ στο aek-fans.gr.
