Ο Θοδωρής Γεωργάκης γράφει στο aek-fans. gr για τον Κωστένογλου και σχολιάζει το σύστημα 3-5-2 το οποίο δεν μπορεί να μονιμοποιηθεί σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ 

Ευθύβολα και ρηξικέλευθα θα πούμε την ταπεινή μας άποψη. Το σύστημα 3 – 5 – 2, που θέλησε ο Κωστένογλου να παγιώσει στην ομάδα αποδείχθηκε και ατελέσφορο και αναποτελεσματικό. Αν μπει κανείς στην ουσία του συστήματος δεν θα μιλήσει για αμυντικογενές και τα τοιαύτα, αφού ακόμη και το 4 – 3 -3, μπορεί να αποδεχθεί κατενάτσιο αν μετατρέπεται σε 4 – 5 – 1, με κατάλληλους καμουφλαριστικούς συνδυασμούς
Εκείνο το οποίο έχει το 3 – 5 – 2 είναι το γεγονός πως αποπνέει ηττοπάθεια, φόβο και όχι καθαρό μυαλό. Φοβάμαι, άρα, <<κουμπώνω> την ομάδα και ότι ήθελε προκύψει… Το σύστημα αυτό δεν μπορεί να μονιμοποιηθεί σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ. Μέσα στην ροή ενός αγώνα και προκειμένου να υπερισχύσει η σκοπιμότητα του αποτελέσματος, ναι μπορεί να εφαρμοσθεί, κάτι που έκανε ο ευφυέστατος Χιμένεθ. Σαν αυτεξούσιο σύστημα, όμως, ούτε κουβέντα να γίνεται…

Αποδείχτηκε περίτρανα για την ΑΕΚ και στο Αγρίνιο και στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟΚ και στην Λάρισα. Ένα χαοτικό σύστημα χωρίς αρχή και τέλος, την στιγμή, μάλιστα, που η πρακτική έχει αποδείξει μέσα στο γήπεδο, πως αν παίζει ο αντίπαλος αυτό το σύστημα, εν προκειμένω η Λάρισα, εσύ δεν μπορείς να το ακολουθήσεις, αλλά επιλέγεις τρόπους να της το καταστρέψεις… Όπως ακριβώς έκανε ο ΠΑΟΚ απέναντι στο δικό μας 3- 5 – 2, όπου μας τον σαθροποίησε μέσα στο ΟΑΚΑ…

Φρονούμε πως η λάθος στρατηγική του Κωστένογλου και λιγότερο η ικανότητα του ΠΑΟΚ, ή το κάκιστο γήπεδο της Λάρισας, οδήγησε στην <<πορεία προς τα πίσω>> της ομάδος, μετά από εκείνη την μεγαλειώδη εμφάνιση στην Τρίπολη με την οποία ενέσπειρε τον φόβο η ΑΕΚ σε κάθε αντίπαλο. Όντως εκείνη η εμφάνιση ήταν επίδοξης πρωταθλήτριας. Ότι επακολούθησε με σαφέστατη ευθύνη στις μη λειτουργικές ποδοσφαιρικές εφαρμογές του Κωστένογλου, έφερε την ομάδα και πάλι σε προβληματική πορεία και πίσω απ’ την κορυφή της βαθμολογία.
Διαβάζομε στα ρεπορτάζ, πως ο Κωστένογλου δουλεύει τώρα στην διακοπή ου πρωταθλήματος πάνω στο 4 – 2 – 3 – 1. Μακάρι. Είναι ένα σύστημα που δένει με την αγωνιστική ιδιοσυστασία της ΑΕΚ.

Έχομε συγχρόνως και μια απορία… Ειλικρινά κανείς, μα κανείς νέος Έλληνας προπονητής, ούτε όπως φαίνεται οι μαθητές του, δεν διδάχθηκε απ’ το πέρασμα του μεγαλύτερου δασκάλου προπονητή, ειδικά στην αμυντική λειτουργία μιας ομάδος, του εκπληκτικού Φερνάντο Σάντος!!! Τι απλό έκανε ο Πορτογάλος;

Πρώτον. Θεωρούσε τα αμυντικά χαφ αναπόσπαστο λειτουργικό κομμάτι της αμυντικής γραμμής και τα ενσωμάτωνε με θαυμαστό τρόπο όταν η ομάδα του αμύνονταν. Το είδα, κακά τα ψέματα, στον ΠΑΟΚ, στον μεταξύ μας αγώνα (2 -2). Είδα και τον Μίσιτς και τον Ντούγκλας, τα δύο νέα αμυντικά χαφ, που έφερε ο νέος προπονητής του ΠΑΟΚ, πέραν απ’ τις τριαντάρες μπαλλιές τους στον Λημνιό, να γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι και της αμυντικής γραμμής όταν αμύνονταν!

Δεύτερον, <<σιχαίνονταν>> ο Σάντος το 3 – 5- 2… Προτιμούσε το ευφυέστατο αμυντικό τρικ, να μετατρέπει τον έναν εκ των δύο αμυντικών χαφ σε τρίτο στόπερ!!! Φανταστείτε έναν Άκη Ζήκο σε αυτόν τον σύνθετο ρόλο! Χάρμα οφθαλμών και τακτικής του Σάντος.
Θα ισχυρισθεί κανείς πως νέος Ζήκος δεν έχει περάσει έκτοτε απ’ την ΑΕΚ… Ναι, αλλά μπορείς και να τον βρεις και να τον φτιάξεις, αν δεν τον βρεις. Ο Γαλανόπουλος, φρονούμε ότι είναι ιδανικός! Τώρα, μάλιστα, που έχει το momentum της κλήσης του στην Εθιική ομάδα, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να το αυγατίσει…