Ο  Όγκνιεν Βράνιες αποτελεί και επίσημα από εχθές (16/6) παρελθόν από την ΑΕΚ σε ένα διάστημα όπου η Ένωση τον είχε ανάγκη περισσότερο από ποτέ.

Ο Βόσνιος αμυντικός αποτελεί παρελθόν και επίσημα και η ΑΕΚ καλείτε να βρει τον τρόπο να συνεχίσει ανώδυνα την ανοδική της πορεία για μια θέση που οδηγεί στα αστέρια του Champions League.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Βράνιες δεν τηρεί τα όρια της ομάδας και τα ξεπερνάει, ούτε η πρώτη φορά όπου παίκτης που δένεται με το σύλλογο και είναι το αγαπημένο παιδί της εξέδρας, αφήνει την ΑΕΚ. Αυτό όμως που ενοχλεί του περισσότερους είναι πως ένας παίκτης που έχει δείξει τα τελευταία χρόνια πόσο αγαπάει το σύλλογο, και ότι αυτός πρεσβεύει, και που έχει τατουάζ το σήμα της ΑΕΚ στο στήθος του, αφήνει την ομάδα της ‘καρδιάς’ του  σε ένα αγωνιστικό σημείο που υπάρχουν πολλοί τελικοί σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα.

Η παραμονή του ήταν δύσκολη και η ΑΕΚ είχε αρχίσει να προσπαθεί να παρατείνει τον δανεισμό του για ένα μήνα και έπειτα να μπει σε συζητήσεις για την αγορά του. Ο Βράνιες έδειχνε αλλαγμένος με Καρέρα, πιο σοβαρός και έμοιαζε να είναι το σπόπερ που θα κυριαρχούσε στην άμυνα της ΑΕΚ.

Όλοι στην ΑΕΚ νιώθουν προδωμενοι από την συμπεριφορά του και δικαίως κατ’εμέ. Το ποστ του Βόσνιου που έλεγε’ αντίο ΑΕΚΑΡΑ μου’ είναι για τα μάτια του κόσμου. Ο Βράνιες αγάπησε και δέθηκε με την ομάδα όμως αυτό το μήνυμα αντί για αντίο έπρεπε να λέει συγγνώμη. Δυστυχώς προτίμησε τα λεφτά και την καινούρια του σχέση  από την ομάδα που αγαπά. Όλα τα ωραία και οι ιστορίες αγάπης δεν έχουν συχνα καλό τέλος, όμως ο Βράνιες έπρεπε να φύγει σαν κύριος και όχι σαν φυγάς. Είναι τρελός. Το ξέραμε και έτσι τον αγαπήσαμε. Όμως θα προχωρήσουμε μπροστά χωρίς τον κύριο Βρανιες γιατί η ΑΕΚ είναι πάνω απ’όλα.

Η ΑΕΚ λοιπόν χάνει ένα ηγέτη στην άμυνα, που θα έπαιζε στο Βικελίδης με τον Άρη για το κύπελλο και σε όλα τα κρίσιμα ντέρμπι μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος και ο Καρέρα με τον Ίβιτς πρέπει να μην επενδύσουν ξανά σε παίκτες που χρειάζονται ειδική μεταχείριση  όσο καλοί ποδοσφαιριστές κι αν είναι.

Από εμάς  συγγνώμη για ότι ακούσεις να λέγεται και να γράφεται, αλλά αντιδρούμε έτσι γιατί σε αγαπήσαμε πραγματικά.