Ο Θοδωρής Γεωργάκης γράφει στο aek-fans.gr για την νίκη  της Ένωσης στην Ουκρανία και σχολιάζει τους αυτοματισμούς του Μάνταλου με τον Τάνκοβιτς

Σίγουρα η ευρύτατη νίκη της ΑΕΚ μέσα στην Ουκρανία είναι μια απτή απόδειξη των δυνατοτήτων της εφετινής ομάδας, η οποία έχει εμπλουτισθεί με ποδοσφαιριστές, μπορούμε να το πούμε κατηγορηματικά πια, απ’ το πάνω ράφι! Μπορεί η πρόσφατη εσωστρέφεια που πέρασε η ομάδα να έσπειρε και τι ζιζάνιο της αμφισβήτησης, όμως έρχονται κάτι τέτοια Ευρωπαϊκά παιγνίδια, για να πιστοποιήσουν την πραγματική αξία της που, επαναλαμβάνομε, είναι μεγάλη και πρέπει να το συνειδητοποίησαν και οι πιο απαιτητικοί φίλοι της.

Και δεν είναι τόσο τα τέσσερα γκολ. Αλλά, κυρίως, ΟΙ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΙ που έβγαλε μεσοεπιθετικά η ομάδα και οι οποίοι αυτοματισμοί είναι θέμα, αφ’ ενός μεν καλής δουλειάς, αφ’ ετέρου υψηλής στάθμης παικτών, όπως είναι το τετράγωνο Λιβάγια, Μάνταλου, Τάνκοβιτς και Ζάκχωφ, η απίθανη αποτελεσματικότητα του οποίου τετραγώνου δημιουργεί μεγάλο πονοκέφαλο στον Καρέρα, αν πρέπει να συνεχίσει με δύο <<ψευτοενιάρια>>, Λιβάγια και Τάνκοβιτς, ή αν θα επιστρέψει και πάλι στον κλασικό φορ και μάλιστα εν όψει του δύσκολου παιγνιδιού στην Θεσσαλονίκη με τον Άρη. Καλός όμως πονοκέφαλος για τον Ιταλό…

Απότοκο αυτών των αυτοματισμών είναι το δεύτερο καθοριστικό γκολ του Μάνταλου, το οποίο, πουθενά δεν υπεισέρχεται η υπερβολή, αν πούμε πως ήταν Βραζιλιάνικης έμπνευσης και εκτέλεσης! Ήταν μια μινιατούρα του περίφημου όσο κα αιώνιου γκολ του Κάρλος Αλμπέρτο, όταν με την πλάτη και χωρίς να τον βλέπει ο Πελέ στην ιστορική του πάσα στα δεξιά γνώριζε πως ακολουθούσε!!! Για να δηλώσει μετά ο έξοχος Πελέ γι αυτό το γκολ – ποίημα των αιώνων, το οποίο οι Άγγλοι έχουν κατατάξει 36ο στα εκατό σπουδαιότερα αθλητικά γεγονότα: <<Γνώριζα πως ο Κάρλος θα ήταν εκεί…>>

Τι το εκπληκτικό, λοιπόν, είδαμε στο γκολ του Μάνταλου; Είδαμε έναν Τάνκοβιτς να έχει πίσω στην πλάτη του και να μην βλέπει τον Μάνταλο, αλλά να του ανοίγει την μπάλα στον κενό χώρο, γιατί απλά γνώριζε και ο Σουηδός, πως ο αρχηγός θα ήταν σε αυτή την θέση!!! Ένας αυτοματισμός υψηλού διανοητικού περιεχομένου, που φανερώνει, πέραν απ’ τα ποδοσφαιρικά προσόντα και υψηλό διανοητικό δείκτη, τόσο για τον Τάνκοβιτς, όσο και για τον Μάνταλο, ο οποίος και εδώ είναι η προστιθέμενη αξία, προσποιείται και ακινητοποιεί τον τερματοφύλακα Σεφτσένκο της Ζόρια!!!

Ο Καρέρα σίγουρα θα έτριβε τα χέρια του με τον Τάνκοβιτς, γιατί τον Αρχηγό τον ξέρει και το ξέρουμε. Προσωπικά πιστεύω, και το διαπίστωσα απ’ την πρώτη στιγμή πως ο Τάνκοβιτς δεν είναι κλασικός εξτρέμ, άσχετα αν παίζει θαυμάσια και αυτή τη θέση, αλλά είναι περισσότερο περιφερειακό φορ, με σπάνια αίσθηση του γκολ, και κυρίως με πολύ καλά τελειώματα, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να του βρεθεί εκείνη η θέση που θα είναι κοντύτερα στην εκτελεστική του δεινότητα, όταν γυρίσει ο Γκαρσία και θα μπορεί να παίξει δεξιά και αριστερά ο Μαχαίρας… Αλλά αυτά είναι νιτερέσα του Καρέρα…. Εμείς είδαμε έναν Τάνκοβιτς, που μαζί με τον Λιβάγια σαν <<ψευτιενιάρια>>, μπορούν να γκολοφορτώσουν οποιαδήποτε άμυνα!!!