Γράφει ο Γιώργος Ζαβλάρης

Από το πρώτο παιχνίδι, που κάθισε στον πάγκο της ΑΕΚ, έγινε ξεκάθαρο ότι προτεραιότητα του Μάσιμο Καρέρα είναι η βελτίωση της ανασταλτικής λειτουργίας της Ένωσης.

Ο δικέφαλος, που άλλωστε κατέκτησε και το πρωτάθλημα βασισμένος στην εξαιρετική του άμυνα, έχει δεχτεί ήδη 18 τέρματα, όμως το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα σε κανένα παιχνίδι, εύκολο ή δύσκολο, ότι αν προηγηθεί λογικά θα πάρει και τη νίκη.

Μάλιστα αξιοσημείωτο είναι ότι στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, ο οποίος από φέτος αριθμεί 13 αγωνιστικές, η ΑΕΚ είδε την εστία της να παραβιάζεται πέντε φορές παραπάνω από ότι σε ολόκληρη τη σεζόν 2017-2018, όταν και έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου.

Ο Καρέρα λοιπόν θέλει την σιγουριά στην άμυνα και στόχος του φυσικά δεν είναι άλλος από την αλλαγή της λογικής ”Όσα φάμε και όσα βάλουμε” στο ”Κρατάμε το μηδέν”. Για αυτό βλέπουμε να παρατάσσει τους κιτρινόμαυρους με 3-5-2 ή 5-3-2 ακόμη και σε ματς με αντιπάλους, που θεωρητικά υπερτερούν σε ποιότητα.

Το βασικό όμως ζήτημα της ΑΕΚ δεν είναι τόσο το σύστημα, οι παίκτες που αγωνίζονται ή η γενικότερα αμυντική συμπεριφορά της ομάδας, αλλά η ψυχολογία στον τομέα αυτό. Υπάρχει ο φόβος, δεν υπάρχει η σιγουριά, η εμπιστοσύνη, από την πλευρά των παικτών, ότι θα κερδίσουμε αν βάλουμε μόλις ένα γκολ.

Το τελευταίο 15λεπτό άλλωστε του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης αποτελεί μια απόδειξη. Με το που δέχτηκε γκολ η ΑΕΚ κατέρρευσε, ενώ έως τότε είχε μια συνέπεια και δεν επέτρεπε εύκολα στον αντίπαλο της να πλησιάζει στην περιοχή της.