Ο Ερρίκος Σουλολλάρι γράφει στο aek-fans.gr για τον χαρακτήρα «resuse to lose» που έβγαλε η ΑΕΚ κόντρα στον ΟΦΗ 

Είναι ευρύτατα γνωστό, πως η χθεσινή αναμέτρηση της ΑΕΚ μας έφερε και πάλι αγκαλιά με τα πιεσόμετρα, καθώς οι κιτρινόμαυροι εμπλέξαν από νωρίς όταν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ από τους Κρητικούς. Κάπου εκεί αρχίζεις και ανάβεις τσιγάρο, για όσους (κακώς) καπνίζουν, αναστενάζεις και περνάνε πολλές σκέψεις από το μυαλό! Προσωπικά, ουδέποτε πίστεψα ότι η ΑΕΚ θα πετάξει βαθμούς κόντρα στην ΑΕΚ διότι όπως γράφω επανειλημμένα αυτή η ομάδα φέτος έχει ποιότητα και μέχρι στιγμής έχει αδικήσει τον εαυτό της. ΄΄Όμως ένα άγχος το είχαμε !

Παρά τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα που έχει η ομάδα, ο Καρέρα έχει καταφέρει ακόμα να την έχει μέσα στους στόχους! Μπορεί μεν η Ευρώπη να έχει πλέον γίνει δύσκολη ως προς το να προκριθεί στην επόμενη φάση, αλλά μαθηματικά ακόμη είναι μέσα στο παιχνίδι. Όμως κακά τα ψέματα, ο μεγάλος στόχος της ΑΕΚ δεν είναι να προχωρήσει στην Ευρώπη αλλά το πρωτάθλημα. Εκεί υπάρχουν απαιτήσεις φέτος που πρέπει ο σύλλογος να ανταποκριθεί. Δεν είναι μόνο η κατάκτηση του τίτλου, αλλά κυρίως η διεκδίκηση! Αυτό που θέλουμε όλοι είναι να δούμε την ΑΕΚ μετά το 2018, όπου και κατέκτησε το τίτλο να μπαίνει εκ νέου στη κούρσα για το πρωτάθλημα και να φτάσει μέχρι τέλους.

Για να γίνει αυτό όμως χρειάζεται ματς όπως τα χθεσινά  να τα παίρνει! Έστω και με μισό μηδέν! Η αλήθεια είναι ότι το στήσιμο του Καρέρα δεν ήταν η ΑΕΚ να πάει στο μισό μηδέν αλλά το να παίξει το δικό της ποδόσφαιρο, αυτό που ακόμα προσπαθεί να αφομοιώσει ο Ιταλός. Ωστόσο. τα πράγματα στράβωσαν στην αρχή και ο ΟΦΗ κατάφερε να προηγηθεί και να βάλει δύσκολα στους κιτρινόμαυρους. Όμως για καλή μας τύχη χθες στο ΟΑΚΑ η ΑΕΚ έβγαλε αντίδραση και κατάφερε να το γυρίσει. Είδαμε εκ νέου αυτό το refuse to lose που είχε η ομάδα και επί Χιμένεθ. Δηλαδή στο να μην τα παρατά και να παίζει πάντα για την νίκη.

Αυτό το στοιχείο το είδαμε και κόντρα στη Βόλσφμπουργκ όπου εκεί που βρέθηκε πίσω στο σκορ κατάφερε στο δεύτερο ημίχρονο με μια προσωπική ενέργεια του Καρίμ να το γυρίσει! Για να μην αδικήσουμε κανένα, εκείνη η ομάδα ήταν εξαιρετική, όμως σε τέτοιες στιγμές σίγουρα σου μένει ο χρυσός σκόρερ. Χθες την δουλειά του επιθετικού την έκανε ο Σάκχοφ, ο οποίος με τη δική του γκολάρα λύτρωσε την ΑΕΚ! Είναι ευτύχημα για την ΑΕΚ που έχει στο ροστερ της τέτοιον παίχτη. Τρέχει ακούραστα, κόβει ράβει στη μεσαία γραμμή και όπως είδαμε δίνει και λύσεις στην επίθεση. Αυτά λίγο πολύ θέλεις από έναν χαφ. Αυτά που κάποτε μας τα έδινε ο Γιόχανσον!

Ξεκάθαρα, ο Ουκρανός χθες ήταν να τον πιείς στο ποτήρι! Δεν είναι μόνο το γκολ που πετυχαίνει αλλά όλη του η εικόνα είναι συγκινητική. Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι η ομάδα με εξαίρεση τον Λοπεζ, είχε καλή απόδοση από το 30΄ και έπειτα. Θα μπορούσε πχ να κάνει την ανατροπή στις καθυστερήσεις του ημίχρονου, όταν το δοκάρι είπε όχι στο σουτ του Μαχαίρα. Ένας Μαχαίρας, που συνεχίζει να εντυπωσιάζει και να δικαιώνει τον προπονητή του. Όπως συνεχίζει να εντυπωσιάζει και ο Μάνταλος, που για ακόμη ένα παιχνίδι είχε ηγετική μορφή.  Από το ματς στους Ζωσιμάδες ο αρχηγός της Ένωσης έχει ανεβάσει εντυπωσιακά την απόδοσή και σίγουρα αυτό μόνο καλό είναι για την ΑΕΚ.

Βέβαια σε αυτό συμβάλει, θαρρώ το γεγονός ότι αγωνίζεται στη θέση του και ότι το δίδυμο Σάκχοφ και Σιμάνσκι δίνουν βοήθειες στη μεσαία γραμμή και δεν χρειάζεται να γυρνά πολύ πίσω η πλάγια. Κατ εμε ανεβασμένος ήταν και ο Λιβάγια, όπου μετά το ματς με τη Λέστερ ο Κροάτης βρέθηκε πάλι σε πολύ μεγάλές ευκαιρίες.  Από την μια του ακυρώθηκε ένα γκολ που για μένα ήταν λίγο υπερβολικό και από την άλλη ο κίπερ του ΟΦΗ έβγαλε εντυπωσιακά ένα σουτ του Λιβάγια. Μπορεί ακόμη να μην έχει βρει δίχτυα όμως η παρουσία του τελευταία είναι πέρα για πέρα θετική.

Σε αντίθεση με τον Ολιβειρα που συνεχίζει να ψάχνει απεγνωσμένα το γκολ δείχνοντας έτσι πως δεν βρίσκεται και στη καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. Ευελπιστώ να βρει σύντομα δίχτυα ο Πορτογάλος για να ξεμπλοκάρει λίγο. Από την άλλη τα εξτρεμ τα πήγαν περίφημα Τάνκοβιτς και Μαχαίρας αναστάτωναν κατά καιρούς την άμυνα των Κρητικών, μάλιστα ο πιτσιρικάς βρέθηκε και δυο φόρες πολύ κοντά στο γκολ. Το έχω ξανά πει πως όσο έχουμε εξτρεμ ετοιμοπόλεμους είναι κρίμα να βάζουμε στον ασβέστη του Μάνταλο και τον Λιβάγια.

Τώρα σε ότι αφορά την άμυνα, επιμένω ότι μέχρι στιγμής εμένα με πείθει πιο πολύ το δίδυμο Νεντε- Χνιντ και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αλλάξει τη Πέμπτη. Διότι κάποια στιγμή πρέπει και ο Καρέρα να κατασταλάξει σε ένα δίδυμο. Όχι πάλι αλχημείες στην άμυνα. Τώρα για τα μπακ, τα έχουμε ξανά πει δυστυχώς, για ακόμη ένα παιχνίδι η ΑΕΚ ήταν ευάλωτη στα άκρα και αυτό δείχνει την αδυναμία της. Ένας Λόπεζ, που όσο περνούσε η ώρα έμοιαζε ολοένα και πιο επικίνδυνος πίσω και ένας Παουλίνιο, ο οποίος ναι μεν προσπαθούσε αλλά πάλι δεν κατάφερε να αποδώσει στα μέγιστα.

Σε γενικές γραμμές αυτό που κρατάμε είναι η αντίδραση που έβγαλαν οι παίκτες που μεταφράζεται σε ένα refuse to lose το οποίο το είχαμε καλό μάθει επί εποχή Χιμένεθ, όταν και στο τέλος πανηγυρίσαμε τον τίτλο.  Διότι η ομάδα αρνιόταν να χάσει και έπαιζε  για την νίκη μέχρι το τελευταίο λεπτό, Αυτό το μέταλλο θέλουμε να ξανά δούμε.

Επιμέλεια φωτογραφίας: Βασίλης Καλαμπόκας

ΑΕΚ