Ο Θοδωρής Γεωργάκης γράφει στο aek-fans.gr για την εμφάνιση της ΑΕΚ κόντρα στον Ολυμπιακό και σχολιάζει το σημαντικό κεφάλαιο που λέγεται Λεβαι Γκαρσία
Ο αγώνας ντέρμπι με τον Ολυμπιακό προσφέρεται για την εξαγωγή σπουδαίων, όσο και καίριων συμπερασμάτων για την ΑΕΚ, συμπεράσματα, που, τούτη την φορά, πρέπει να είναι τελεσίδικα σε ότι αφορά, δυστυχώς, το παγιωμένο μοντέλο της ομάδος επί Καρέρα <<ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω>>… Η πρόσφατη περιδίνηση και εσωστρέφεια με τα εκμηδενιστικά χαρακτηριστικά και απότοκα, έτσι όπως προέκυψε με τις Ευρωπαϊκές εμφανίσεις – διασυρμούς και κυρίως με την ανεξήγητη ακόμη ήττα απ’ τα μειράκια του ΠΑΟ, πρέπει να αποτελέσει τον μπούσουλα της ΔΟΜΗΣΗΣ ενός νέου μομέντουμ στην ομάδα. Και εξηγούμαστε.
Πρώτον. Αγαπητέ κομαντάντε Καρέρα, μέχρι τώρα είχες στην ομάδα τρεις εφαλτηριακές επιτυχίες να πας την ομάδα παραπέρα και όχι μόνο δεν το κατόρθωσες, αλλά έκανες βήματα ολοταχώς πίσω…. Αρχικά με την άφιξή σου έδωσες ένα νέο πνεύμα νικητή, συμμόρφωσες την αμυντική λειτουργία και επέβαλλες την ΕΝΤΑΣΗ σαν κύριο αυγατιστικό στοιχείο στο παιγνίδι της ομάδος! Και ενώ όλοι μιλούσαμε για τη νέα εποχή Καρέρα στην ΑΕΚ, ξαφνικά είδαμε τον Απριλομάη βήματα προς τα πίσω και έφτασες στα πλέϊ όφς με την ομάδα αποδιοργανωμένη και σε χαμηλή πτήση… Γιατί δεν υπήρξε επαγρύπνηση καθαρά, παρά εφησυχασμός και αυτόματος πιλότος, θεωρώντας την πρόοδο αυτονόητη. Είσαι στην Ελλάδα, Ιταλέ…
Μέσα σε αυτή την άσχημη κατάσταση των πλέϊ οφς ήρθε η νίκη στην Τούμπα και όλοι είπαμε: <<Άντε η ομάδα θα την εκμεταλλευθεί και θα κάνει βήματα μπροστά…>> Αμ δε… Φτάσαμε στον τελικό του κυπέλλου, με τον Ολυμπιακό να παίζει με τον τρόφιμο στα Αθηναϊκά πάρτυ Μπρούνο και τον υπό αποδρομή βετεράνο Τοροσίδη στην άμυνα και χάσαμε με τα χέρια κάτω… Ίδιες παθογένειες με αυτές του Απρίλη και του Μάη… Όλα αυτονόητα και τι ωραία τι καλά… Καμιά σπουδή, κανένα αυγάτεμα, καμία εκμετάλλευση της επιτυχίας στην Τούμπα… Και όλα πήραν τον δρόμο τους… Το ξήλωμα και πάλι του πουλόβερ νομοτελειακά…
Ακολούθως, μετά από ένα διάστημα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας ήρθε η τεράστια πρόκριση επί της Βόλφσμπουργκ! Αναφωνήσαμε όλοι τότε το: <<Δεν μπορεί, πάμε για μεγάλα πράγματα και στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα…>> Και αντί πάλι εφαλτηριακά να χτίσεις πάνω στον θρίαμβο, κομαντάντε, και να πάει η μάδα μπροστά έκανε βήματα πίσω… Πήγε αμέσως στο Περιστέρι και παραδόθηκε αμαχητί στην Χαλκηδόνα, που θα κινδυνεύσει με υποβιβασμό… Ενώ αυτή η εφετινή πορεία της ΑΕΚ στην Ευρώπη, αν είναι δυνατόν, να διαγραφεί απ’ την ιστορία της ομάδος…
Και ερχόμαστε στην πρόσφατη ανανηπτική επιτυχία, γιατί για μας επιτυχία είναι και η εμφάνιση και η ισοπαλία με τον Ολυμπιακό, άσχετα με το τι λέγεται και γράφετε, και είναι επιτυχία για ένα εκατομμύριο ευνόητους λόγους… Έχεις, αγαπητέ Καρέρα και πάλι ένα νέο δεδομένο στα χέρια σου… Έχεις μια ομάδα που δείχνει πως μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα… Τι λες; Επί τέλους θα χτίσεις πάνω σε αυτό το νέο εφαλτηριακό επίπεδο, που δημιουργεί η εμφάνιση με τον Ολυμπιακό και θα αυγατέψεις την ισχύ και την πρόοδο της ομάδας, ή θα έχομε για Τέταρτη φορά πισωγύρισμα; ΄
Ευνόητο είναι πως μια πιθανή τέταρτη ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να χτίσεις πάνω σε επιτυχία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ πια, θα είναι ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΗ και για σένα προσωπικά και για πολλούς μέσα στην ομάδα, που βρίσκονται σε κατάσταση νιρβάνας, όπως έδειξαν προσωπικές συμπεριφορές με χάχανα στον πάγκο, την ώρα που η ομάδα έχανε…
Δεύτερον. Η ΑΕΚ έχει στις τάξεις της ένα τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται ΛΙΒΑΪ ΓΚΑΡΣΙΑ, ο οποίος, πέραν απ’ το ροκ του παίξιμο και το σμπαράλιασμα οποιουδήποτε αντίπαλου μπακ, έχει το φοβερό στοιχείο να εξισώνει το κόρνερ με το πέναλτι!!! Προσωπικά πάω στοίχημα πως θα βάλλει πάνω από τέσσερα – πέντε γκολ με απ’ ευθείας χτύπημα κόρνερ, ή τουλάχιστον θα δώσει πάσες – ασίστ από κόρνερ, όπως σέρβιρε το γκολ στον Σιμόες!
Αυτό το ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ κόρνερ, απ’ τον… Ευκλείδη Γεωμέτρη Γκαρσία, πρώτη φορά συναντάται στον κόσμο!!! Δυνατό χτύπημα, και σαν η μπάλα φτάσει ανάμεσα απ’ τα δυο δοκάρια, να παίρνει αυτόματα τέτοια ελλειπτική τροχιά προς το πίσω δοκάρι, που δεν μπορεί να την ελέγξει κανένας τερματοφύλακας… Ρωτήστε τον πολύφερνο Σα πως την πάτησε και δυο φορές μάλιστα, άσχετα αν την πρώτη ήρθε σαν από μηχανής θεός πάνω στην γραμμή ο Εμβιλά…
Και τι νέο δεδομένο έχομε με τα αριστουργηματικά χτυπήματα κόρνερ του… Ευκλείδη Γεωμέτρη Γκαρσία; Οι αντίπαλοι προπονητές θα αναγκασθούν, εκ των πραγμάτων πια, στα κόρνερ του, να βάζουν περισσότερους παίκτες πάνω στην γραμμή του τέρματος, οπότε απελευθερώνονται μαρκαρίσματα υπέρ των παικτών της ΑΕΚ! Ας το μελετήσει το πράγμα ο Καρέρα πως θα το εκμεταλλευθεί! Αλλά, συνολικά, με τον Γκαρσία η ΑΕΚ έχει στα χέρια της έναν παίκτη ηγέτη, που μπορεί να την πάει πολύ ψηλά, γιατί έχει και πλήθια προσωπικότητα. Στα χέρια σου Καρέρα να τον εξελίξεις και να τον δούμε φόβητρο για κάθε αντίπαλο και κυρίως σε Καραϊσκάκη και Χαριλάου, δυο παιγνίδια με το καλημέρα της νέας χρονιάς τα οποία πρέπει να κερδίσει η ΑΕΚ, γιατί μπορεί…
Τρίτον. Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό έδειξε πως οι παίκτες έχουν ψυχικά αποθέματα. Τώρα γιατί πρέπει να κατατρύχονται απ’ το <<Δόγμα του Σίσυφου>>, δηλαδή να ανεβάζουν το λιθάρι μέχρι την κορυφή και να το αφήνουν να κατρακυλάει, είναι θέμα που πρέπει να ψάξομε στον ψυχισμό του καθενός. Ή μάλλον, καλύτερα, ας το ψάξουν οι ίδιοι στο πρόσωπο και στον ψυχισμό του συμπαίκτη και αρχηγού τους, του Σιμόες, που κινείται διαμετρικά αντίθετα με τον δικό τους Κακομοιριασμό… Θέλει να παίξει μπάλα ο Πορτογάλος και παίζει πράγματι ένα αντρίκιο ποδόσφαιρο… Και δεν κρύβεται και δεν λογαριάζει αντιπάλους…
Τέταρτον. Στα σέντερ μπακ αποδείχτηκε πως μόνο η ΕΜΠΕΙΡΙΑ είναι η Λυδία Λίθος, που μπορεί να σε οδηγήσει στην επιτυχία… Το πράγμα βοά… Τα δίδυμα Σβάρνας – Χνιντ, ή Χνιντ – Νέντε, ή με οποιοδήποτε συνδυασμό παραταχθούν οι τρεις τους, είναι ένα <<άδειο παλτό>>, γιατί τους λείπει η εμπειρία… Αν, μάλιστα, όπως λεγόνταν στην αρχή σκοπεύουν να αξιοποιήσουν και τον Λάτσι, τότε η εμπειρία είναι εκ των ων ουκ άνευ… Επομένως ο δρόμος δείχνει πως, αν δεν μπορεί λόγω τραυματισμού κάποια στιγμή ο μετρ της εμπειρίας Τσιγκρίνσκι, μπορεί ο Βράνιες, που είναι ελεύθερος, να έχει τον ρόλο του έμπειρου εκεί σε αυτή την θέση, που είδαμε <<παιδικές χαρές>> στην Ευρώπη και στο ματς με τον ΠΑΟ… Ο Γενάρης είναι κοντά… Και μάλιστα, αν αξιολογήσουν σωστά, μπορούν να τον έχουν και στο Καραϊσκάκης και στο Χαριλάου…
Θοδωρής Γεωργάκης
Γεννήθηκα στην Λευκάδα. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες. Ξεκίνησα δημοσιογραφική καριέρα το 1985 απ’ την Μεγάλη Δημοσιογραφική Σχολή του και δούλεψα σε πολιτικές και αθλητικές Αθηναϊκές εφημερίδες. Το 1998 μεταπήδησα στον οικονομικό τομέα σαν διευθυντικό τραπεζικό στέλεχος. Απ’ το 2014 επαναδραστηριοποιούμαι στον δημοσιογραφικό χώρο, αλλά και στον συγγραφικό χώρο με βιβλία λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου.