O Θοδωρής Γεωργάκης γράφει στο aek-fans.gr για την εμφάνιση της Ένωσης κόντρα στον Ατρόμητο και σχολιάζει τις δηλώσεις του Λάζαρου αλλά και την ευγενική χορηγία των 9  βαθμών στον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. 

Με την πληθώρα των ηλεκτρονικών μέσων και τον πλουραλισμό της real time πληροφόρησης, που δέχεται σήμερα ο φίλαθλος για κάθε αγώνα, θεωρώ πως, εκείνο που πλέον ζητά κάθε φίλαθλος, δεν είναι λεπτομερειακή παρουσίαση των φάσεων του αγώνα, αυτό που στην καθομιλουμένη ονομάζομε <<φίλμ του αγώνα>>, αλλά την προέκτασή του, δηλαδή, τι προέκυψε απ’ τον συγκεκριμένο αγώνα ποδοσφαίρου σαν δίδαγμα και απόσταγμα, γιατί αυτό είναι που προάγει τα ποδοσφαιρικά πράγματα… Άρα, ο νικηφόρος αγώνας της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο, προσφέρεται, κατά την γνώμη μας, για την εξαγωγή τριών βασικών συμπερασμάτων.

Πρώτον. Για πρώτη φορά ο αντίπαλος έκλεισε καλά τον Λιβάϊ Γκαρσία και οδήγησε την ομάδα, σε ένα άγονο πρώτο ημίχρονο, αφού στερήθηκε των ταχύτατων και διεμβολιστικών κινήσεων του εξτρέμ της η ΑΕΚ, που διαλύουν κάθε άμυνα. Τοποθέτησε τον Κυβρακίδη αριστερό μπακ ο Κάναντι και μπροστά του έβαλε τον Σάλαμον και με βοήθειες απ’ τον Ραμπέγιο, με αποτέλεσμα να πέφτουν τρεις επάνω του και να μη βρίσκει ανοιχτό χώρο ο Γκαρσία, προσφιλές του πεδίο δράσης. Αυτή η κίνηση του Κάναντι θα αποτελέσει <<ποδοσφαιρικό δεδομένο>> και σίγουρα θα τον μιμηθούν και άλλοι συνάδελφοί του… Επομένως η μπάλα περνά στα χέρια του ίδιου του Γκαρσία, αλλά πρωτίστως σε αυτά του Χιμένεθ, για τα εναλλακτικά σενάρια που πρέπι να έχουν σε κάθε αγώνα!

Έτσι με τον Ατρόμητο είδαμε ένα διαφορετικό δεύτερο ημίχρονο, όταν ο Γκαρσία, όσο αγωνίστηκε συνέκλινε πίσω απ’ τον Ολιβέϊρα τραβώντας μαζί του δύο και τρεις αντιπάλους δίνοντας ουσιαστικά όλη την δεξιά πτέρυγα στον Μπακάκη, ο οποίος κατακόρυφα ανεβασμένος έκανε όχι μόνο το καλύτερό του παιγνίδι στην ΑΕΚ, αλλά ήταν ο θεμελιωτής της σπουδαίας νίκης, που θα μετρήσει φοβερά στο μέλλον!!!

Δεύτερον. Να το ονομάσομε <<επιστροφή του ασώτου>>, ή μια γενναία πράξη ομολογίας; Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι δεν πανηγύρισε στο εύστοχο κτύπημα του πέναλτι που ό ίδιος κέρδισε, είναι το γεγονός την δηλώσεών του, που έμμεσα είναι και μεταμέλεια και <<γέφυρα>> στον χώρο της ΑΕΚ και κυρίως προς τον Στέλιο Σεραφείδη… Είναι γνωστό πως ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, γιατί περί αυτού πρόκειται, έχει περάσει και απ’ τους τέσσερεις μεγάλους του ποδοσφαίρου μας, όπως είναι γεγονός ότι βρίσκεται και στο τέλος της καριέρας του… Άρα θα αναζητήσει σύντομα <<Στέγη βετεράνων>>

Με δεδομένο πως στην ΑΕΚ έχει περάσει την καρπερότερη περίοδο της καριέρας του, ας μη ξεχνάμε και την απίθανη κορούλα του με την κιτρινόμαυρη φανέλα, να και το συναισθηματικό κομμάτι, προσωπικά ερμηνεύομε την όλη συμπεριφορά του σαν μήνυμα… Οπότε ο Στέλιος Σεραφείδης θα πρέπει να πιάσει δουλειά… Τώρα θα ισχυρισθεί κανείς τι μας <<καίει>> σε ποιο σύλλογο βετεράνων θα ενταχθεί ο Λάζαρος; Πιστεύω πω το θέμα είναι πρωτίστως και ηθικό και τιμητικό για την ομάδα μας! Γιατί ο Σύνδεσμος των Βετεράνων κάθε ομάδας είναι η ζωντανή της ιστορία, είναι ο συνδετικός κρίκος παρόντος και παρελθόντος! Ως εκ τούτου τροχιοδεικτικά δείχνουν τον δρόμο προς το μέλλον και περιποιούν σπουδαία τιμή και υπόληψη σε κάθε σύλλογο…

Τρίτον. Στον συγκεκριμένο αγώνα με τον Ατρόμητο, οι παίκτες της ΑΕΚ κατάλαβαν ότι, η διαφορά των εννέα βαθμών απ’την κορυφή της βαθμολογίας, δεν οφείλεται σε καμιά αξιοσύνη του εφετινού ανίσχυρου, όπως προκύπτει, Ολυμπιακού, αλλά δική τους <<ευγενική προσφορά>>, με τα παιδαριώδη λάθη στα οποία υπέπεσαν και τους άσκοπους βαθμούς που έχασαν με Βόλο και κυρίως με τα παιδάκια του Παναθηναϊκού, γιατί ο τελευταίος είναι αγώνας που δεν ξεχνιέται εύκολα… Εντάξει ήταν τραγικό το μανατζάρισμα του Καρέρα και προπονητικό και διοικητικό και ψυχολογικό… Όμως αυτό το ρόστερ της εφετινής ΑΕΚ, όπως το ομολόγησε και ο Λάζαρος, είναι για μεγάλα πράγματα…

Απλά οι ίδιοι οι παίκτες οδηγήθηκαν, κάτω απ’ τον εφησυχασμό και τον ωχαδερφισμό, σε αυτοαπαξίωση… Έπρεπε να έρθει ο μετρ Χιμένεθ, για να τους οδηγήσει στα σημερινά επίπεδα αυτογνωσίας… <<Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν>>, λοιπόν, για τους παίκτες του Χιμένεθ και μάλιστα, εν όψει Τούμπας…