Γράφει ο Γιώργος Ζαβλάρης
Ήταν δεδομένο ότι και το σημερινό, αλλά και το παιχνίδι της προηγούμενης αγωνιστικής με τον Παναθηναϊκό θα ήταν δύσκολα. Παρακολουθώντας την πορεία της ΑΕΚ στη φετινή σεζόν εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος ότι δεν μπορεί να κερδίσει με άνεση αυτά τα ματς.
Το πρόβλημα δεν είναι όμως τόσο τα αποτελέσματα της, όσο ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν αυτά. Διότι κατάφερε να δεχτεί τρία γκολ σε 20′ λεπτά από τον Παναθηναϊκό και να μείνει στην ισοπαλία στο ΟΑΚΑ με τον Άρη, που έπαιζε με 10 παίκτες, από τον οποίο δέχτηκε και γκολ κιόλας, δέκα λεπτά περίπου, μετά την αποβολή του Ιντέγιε.
Τα βασικά, τα απλά να μπορούσε να κάνει η ΑΕΚ τώρα θα ήταν κοντά στη κορυφή και αντί για έναν θα είχε έξι πόντους. Οι κιτρινόμαυροι όμως δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτά. Δεν έχουν ξεκάθαρο πλάνο στο παιχνίδι τους, στηρίζονται σε ατομικές ενέργειες επιθετικά και στην ποιότητα των σέντερ μπακ τους και του Μπάρκα. Δεν έχει υπάρξει η παραμικρή βελτίωση από την αρχή της σεζόν, έστω και σε έναν τομέα, όπου εντοπίζεται πρόβλημα.
Αδιάβαστη ήταν και χθες η ΑΕΚ. Ο Άρης πίεζε ψηλά και τα χαφ δεν δίνανε καμία βοήθεια στα σέντερ μπακ. Έτσι βλέπαμε μακρινές μπαλιές, χωρίς αποτέλεσμα. Οι αποστάσεις μεταξύ των παικτών δεν ήταν οι σωστές και ειδικά στο πρώτο ημίχρονο υπήρχε τεράστιο πρόβλημα στην ανάπτυξη.
Ακόμη και στο δεύτερο μέρος, όπου και δημιούργησαν οι γηπεδούχοι κάποιες φάσεις, αυτό συνέβη λόγω του αριθμητικού τους πλεονεκτήματος. Δεν είδαμε γρήγορες αλλαγές παιχνιδιού, συνδυασμούς ή κάθετες μπαλιές. Είδαμε απλά να πηγαίνει η μπάλα στα πλάγια για σέντρες ή ατομικές ενέργειες.
Είναι απογοητευτική η εικόνα της ΑΕΚ και θα πρέπει να γίνουν αλλαγές. Για φέτος στόχος στο πρωτάθλημα θα πρέπει να είναι η κατάκτηση της τρίτης θέσης. Εκεί φτάσαμε. Και φτάσαμε εκεί, διότι από το πρωτάθλημα του 2018 και έπειτα ακολουθούν μονίμως λανθασμένες αποφάσεις.
