Ο Ερρίκος Σουλολλάρι γράφει για την αποψινή αναμέτρηση της Ένωσης με τον ΌΦΗ στη Κρήτη και δίνει το σύνθημα για την νίκη
Είναι ευρύτατα γνωστό πως η ΑΕΚ αντιμετωπίζει μεγάλα αγωνιστικά προβλήματα τα οποία την έχουν φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. Στο -9 από την κορυφή αντιλαμβανόμαστε πως το αποψινό ματς με τον ΟΦΗ είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό, είναι « ο θάνατός σου η ζωή μου» !
Θα μου πείτε πως ήδη έχει πετάξει το «πουλάκι« όμως για το δικό μου το σινάφι η ΑΕΚ δεν πρέπει να πετάξει λευκή πετσέτα. Αν κερδίσει σήμερα στο Ηράκλειο και αύριο στο ντέρμπι έρθει ένα χ τότε αυτομάτως μειώνει την ψαλίδα. Για μένα η ΑΕΚ αυτό πρέπει να κάνει, να προσπαθεί συνεχώς να μειώνει την διαφορά και όχι να την αυξήσει.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει απόψε το απόγευμα να κερδίσει πάση θυσία.. Όπως είχα γράψει πριν λίγες μέρες στο προσωπικό μου λογαριασμό στο φαισμπουκ, απόψε οι παίκτες πρέπει να το πάρουν μόνοι τους το ματς. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Αναμφισβήτητα η ποιότητα των κιτρινόμαυρων είναι ανώτεροι από τους Κρητικούς. Εν παραδείγματι ένας Ολιβειρα, ένας Λίβαγια μπορούν μόνοι τους να καθαρίσουν το ματς!
Ωστόσο η ΑΕΚ έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα! Τον πάγκο της! Εκεί δυστυχώς για το μέγεθος της δεν διαθέτει τον κατάλληλο προπονητή που να κάνει τα αυτονόητα και να παίρνει αυτά τα ματς με σχετική ευκολία… Γιατί επιμένω πως με αυτό το ροστερ δεν επιτρέπεται να μην μπορείς να κερδίζεις τον Άρη, την Ξάνθη και την Λάρισα…Ακόμα χειρότερα δεν επιτρέπεται σε αυτά τα ματς να βγάζεις φόβο! Η δική μας ΑΕΚ δεν φοβήθηκε πότε…Επί Χιμενεθ η ΑΕΚ κοίταγε τον κάθε αντίπαλο στα μάτια, ακόμα και όταν ήταν αουτσαίντερ.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το ματς με την Ντιναμο Κιέβου, όπου η ΑΕΚ παρότι ήταν το αουτσαιντερ πήγε στο παγωμένο Κίεβο και έπνιξε τους Ουκράνους. Αν είχε ευστοχήσει ο Μασουντ η Ένωση πιθανόν θα ήταν στους 16! Ωστόσο πέρα από τον αποκλεισμό άπαντες θυμόμαστε την πολύ ωραία εμφάνιση της ΑΕΚ! Πως γίνεται λοιπόν η Ένωση `να έπνιξε μια ανώτερη ομάδα στην έδρα της και τώρα μετά από δυο χρόνια να φοβάται τον Αρη στη έδρα της. Μιλάμε για πισωγύρισμα ολικής!
Ας αφήσουμε όμως αυτή την ένδοξη χρονιά και να πάμε στο σήμερα εκεί που η ΑΕΚ προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Εν ολίγοις, όπως είναι γνωστό ο Ίβιτς τρέχει αυτή την περίοδο να βρει τον προπονητή που θα σηκώσει αυτό το βάρος και να επαναφέρει την ομάδα εκεί που ήταν πριν 2 χρόνια.
Κατά την ταπεινή μου άποψη κακώς ο Ίβιτς τρέχει τώρα, έπρεπε με το καλήμερα να σαρώσει την αγορά και να έχει όσο το δυνατό γρηγορότερα έναν κανονικό προπονητή στο πάγκο. Απορώ πως πίστεψαν ότι η ΑΕΚ θα μπορούσε να πάει μέχρι το καλοκαίρι με έναν υπηρεσιακό προπονητή, ο οποίος όπως αποδείχθηκε δεν κάνει για πρώτος. Αν έκανε θα είχε ήδη μια πορεία στη πλάτη του ως κανονικός προπονητής. Όποτε όπως είχα γράψει εκείνη την περίοδο και επιβεβαιώνομαι, ο Κωστέ για την ΑΕΚ ήταν μια βολική κίνηση. Όμως πλέον άπαντες κατάλαβαν πως δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και έτσι αναμένουμε έναν κανονικό προπονητή.
Τα ρεπορτάζ αυτήν την εβδομάδα δίνουν και παίρνουν με διάφορα ονόματα. Ωστόσο, καψούρα του Ιβίτς αλλά και του Μελισσανίδη θα έλεγα είναι ο Μιλόγεβιτς! Ο Ίβιτς γνώριζε ευθύς εξ αρχής για την δυσκολία της υπόθεσης για αυτό και θεώρησε πως το καλοκαίρι θα ήταν πιο εύκολο να προσεγγίσει τον συγκεκριμένο προπονητή. Όμως όπως προανέφερα η ΑΕΚ δεν μπορεί να περιμένει μέχρι το καλοκαίρι.
Στα θετικά της υπόθεσης είναι ότι ο Μιλόγεβιτς σύμφωνα και με σέρβικα ΜΜΕ βρίσκεται κοντά στη πόρτα της εξόδου. Μάλιστα, αναφέρουν τα ρεπορτάζ πως εάν ο Ερυθρός Αστέρας δεν κερδίσει τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης, τότε πολύ πιθανόν ο Μιλογεβιτς να αποτελέσει παρελθόν, κάτι που σημαίνει πως ανοίγει ο δρόμος για το πάγκο της Ένωσης..
Οπότε γίνεται αντιληπτό πως η ΑΕΚ θα κάνει λίγες μέρες υπομονή ακόμη για να δει αν θα έχει αίσιο τέλος αυτή η προσπάθεια για τον Μιλογεβιτς.. Μέχρι τότε το μπαλάκι πέφτει στους παίκτες! Οι ίδιοι πρέπει να δείξουν αντίδραση και να μην αδικούν τους εαυτούς τους. Αυτό πρέπει να γίνει αρχής γενομένης από σήμερα το απόγευμα. Να παίξουν με πάθος και να τα δώσουν όλα για το διπλό. Μα πάνω απ όλα να παίξουν για αυτό τον υπέροχο κόσμο που θα βρεθεί στο γήπεδο για να τους στηρίξει. Αυτός ο κόσμος αξίζει πολλά και δεν πρέπει να τον πληγώνουν κι άλλο.
